Συνήθως, η καλωδίωση αυτού του τύπου τοποθετούνταν πίσω από τους τοίχους, μέσα στην οροφή και ενίοτε κάτω από το δάπεδο, οπότε, ως επί το πλείστον δεν ήταν φανερή. Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα σε σοφίτες ή στα υπόγεια όπου, ενίοτε, οι εγκαταστάσεις ήταν πλήρως εκτεθειμένες.