Search results

Να ξανάρθει η εποχή όπου θα ακούμε κορόνα και θα σκεφτόμαστε μόνο μια μάρκα μπίρας θα ακούμε Ντόναλντ και το μυαλό μας θα πηγαίνει μόνο στον Ντόναλντ Ντακ (άντε και στον Ντόναλντ Σάδερλαντ) θα ακούμε για κοινωνικές φούσκες και θα καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για φουσκάλες της σαμπάνιας.

https://www.lexilogia.gr/threads/%CE%A4%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%89-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%BF.12943/

Μα ακριβώς αυτό είναι: λογοτεχνία που έχει ως θέμα τον θεσμό της βασιλείας. Και απευθύνεται προς ηγεμόνες. Λογοτεχνία περί βασιλείας και ταυτόχρονα προς βασιλείς. Και είναι πραγματικά «βασιλολογία».

Φεύγοντας η κακή χρονιά, ας σταθούμε σε μερικά νήματα που μας άφησαν ένα κάποιο γέλιο. Εμένα, για παράδειγμα, μου άρεσαν οι τσολιάδες. «Μου αρέσουν οι τσολιάδες», λέει η Όλγα Τουρνάκη στον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ερωτικά παιχνίδια (Σκηνοθεσία Γιώργος Ελευθεριάδης, σενάριο Ναπολέων Ελευθερίου, 1960).

έκοψε η μαγιονέζα

μπαρμπα-Δωράκιας

Και με μουσική Χρήστου Λεοντή (εξαιρετική). Ήταν η παράσταση για την οποία ΘΑ έγραφε τη μουσική ο Διονύσης Σαββόπουλος. Από τη ματαιωμένη εκείνη συνεργασία προέκυψαν οι Αχαρνής του Σαββόπουλου. (Ένας μαθητάκος την είχε παρακολουθήσει λίγες βδομάδες μετά, τον Σεπτέμβριο, στο Ηρώδειο).

Κύριε! Να πω κάτι; Εμένα αυτή η έκφραση μου άρεσε. Εκείνο το ρήμα δριμύσσω... θα ήθελα να το είχαμε κρατήσει στη δημοτική. Δρίμυξε την καρδιά μου η παράκληση της μάνας του αρρώστου για λίγο χυλό. Δριμυστικά επιτέθηκε ο βουλευτής της αντιπολίτευσης στην αγόρευση του υπουργού. Δριμώθηκε η επίδοση...

Accipiter gentilis

Δίδυμη παράσταση.

Να γραφτεί με χρυσά γράμματα.

αντί του ...

Στα επιχειρήματα που παραθέτουν όσοι δεν ανησυχούν για τον κατακλυσμό της νέας ελληνικής από αγγλισμούς (και δεν εννοώ —ή δεν εννοώ μόνο— τον Σαραντάκο) δεν είναι συνετό να προσμετράται και το ότι «υπήρξαν εποχές όπου η ελληνική γλώσσα είχε πολύ περισσότερα ξένα δάνεια ως ποσοστό στο λεξιλόγιό...

Μα, επιτέλους, σε ΠΟΙΟ βουνό ζούσε η οικογένεια Γουόλτον; :unsure::unsure:

Κι όμως· το "λογοτεχνία" εδώ δεν με ενοχλεί. Εκείνο που με ενοχλεί είναι το "βασιλική". Πιο διευκρινιστκά θα έλεγα "λογοτεχνία περί την βασιλεία".

Ναι. Όχι (δεν υπάρχει κανόνας για τίποτα, ο καθένας ακούει το λογικό του). Με ουσιαστικό. Ναι. νόμος, δημιουργία του Αθήνα, αναφορές στην τριτοπρόσωπος Ξ., κυρίαρχο στοιχείο αφήγησης διερεύνηση της ηγεσίας μέσω αβέβαιης περίπτωσης λογοτεχνική αξιοποίηση του ζεύγους σοφού/μονάρχη, όχι...

Φωλιασμένα πέστε τα καλύτερα.