Προέλευση του "μπόβος" ;

Καλημέρα σε όλους,

τις προάλλες έτυχε να ακούσω μια νεαρή γιαγιά να αποκαλεί χαϊδευτικά τον εγγονό ως "μπόβο" όταν έκανε χαζομάρες. Αμέσως ρώτησα από που το ξέρει γιατί το "μπόβο" είναι εξαιρετικά συχνή προσφώνηση στα λαντίνο που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στις ελληνικές κοινότητες και η απάντηση της ήταν ότι η δική της γιαγιά έτσι την φώναζε. Η προέλευση της οικογένειας είναι προσφυγική, (από την Κωσταντινούπολη αν και δεν είμαι σίγουρος για την ορθότητα του ισχυρισμού) και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη.

Ψάχνoντας το Διαδίκτυο βρήκα Μπόβος το επίθετο, όπως και το σχετικό λήμμα του slang.gr που επιβεβαιώνει την χρήση ως συνώνυμο του χαζός αλλά δε προσφέρει πληροφορίες περι των περιοχών που χρησιμοποιείται και προέλευση.

Ηθελα να ρωτήσω αν κανείς το έχει ακουστά και αν αποτελεί τυχαία κοινή χρήση μιας λατινογενούς λέξης στους χριστιανικούς και εβραϊκούς πληθυσμούς ή μπορεί να είναι ένα παράδειγμα υιοθέτησης της εβραϊκής προσφώνησης.

Δεν το έχω ακουστά, καθόλου, πρέπει να ρωτήσουμε θεσσαλονικιούς. Ίσως να ρωτούσες επίσης τον φίλο που έγραψε το λήμμα στο slang.gr. Υπάρχουν άλλες λαντίνικες εκφράσεις που έχουν περάσει στα ελληνικά; Μόνο το "άλτρος κάβος κονταρέμους" του Πανταρώτα (στον Παπαδιαμάντη) θυμάμαι, κι αυτό όμως δεν είναι βέβαιο ότι πέρασε ευρύτερα, ούτε ότι είναι εβραϊκό.

Εννοείς αυτούσιες; Το αγιούτο, ο Λευκός Πύργος σα μετάφραση, ο μποχόρης των τραγουδιών κα. Ο θησαυρός όμως είναι οτι κάποια ευγενική ψυχή με πληροφόρησε οτι "οι παλαβομάρες της παρέας" είναι και μια αυθεντική ισπανοεβραϊκή* έκφραση. Το μπόβος απλώς είναι το κερασάκι με το οποίο θέλω να κλείσω κάτι.

* λαντινική είναι μάλλον αδόκιμος όρος μιας και τον όρο λαντίνο τον χρησιμοποιούμε συμβατικά αλλά είναι λάθος όταν αναφέρεται στον προφορικό λόγο.

Σε ένα ιστολόγιο με αρκαδική θεματολογία βρίσκω έναν σχολιαστή που υπογράφει Μποβίσιος.

Το αγιούτο πρέπει να υπήρχε απο νωρίτερα, είναι ιταλικό - ναυτικό. Παλαβομάρες της παρέας; όχι "παλάβρες";