Αυτά τα μέτρα δηλαδή είχε σχεδιάσει και εννοούσε ο πρωθυπουργός όταν φώναζε λεφτά υπάρχουν!". Και αν ναι, γιατι χρειαζόταν τρίτη φορά να αλλάξουν οι ανακοινώσεις τους και δεν ανακοίνωναν κατευθείαν το πακετάκι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;
Αυτά τα μέτρα δηλαδή είχε σχεδιάσει και εννοούσε ο πρωθυπουργός όταν φώναζε λεφτά υπάρχουν!". Και αν ναι, γιατι χρειαζόταν τρίτη φορά να αλλάξουν οι ανακοινώσεις τους και δεν ανακοίνωναν κατευθείαν το πακετάκι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;
Eγώ από αυτά που έχω δει κι έχω ακούσει για το φορολογικό που προωθείται, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πώς θα βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό της χώρας. Φυσικά και όσα κερδίζει κανείς πρέπει να δηλώνονται και να φορολογούνται με νορμάλ συντελεστές, φυσικά υπάρχουν επαγγέλματα που κερδίζουν πολλά και δηλώνουν ψίχουλα, αλλά το ημίμετρο παραμένει ημίμετρο. Μέτρα, μέτρα, μέτρα, μέτρα και ατέλειωτη γραφειοκρατία, γραφειοκρατία, γραφειοκρατία.
Αν θέλει πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα, ας φροντίσει με τις αποδείξεις να μαζέψει και τις μπαγαμποντιές που κάνει το κράτος, που όποτε πρέπει να πληρώσει τους υπαλλήλους του αναγκάζει τις επιχειρήσεις να κλείσουν τα βιβλία τους, τα οποία μπορεί να τα έχουν ήδη κλείσει και πληρώσει δίκαια ή άδικα 2-3 φορές ήδη μέσα στα τελευταία χρόνια. Η μαύρη τρύπα που λέγεται δημόσιο έχει γίνει φαύλος κύκλος: κλέβει το κράτος τους πολίτες και οι πολίτες το κράτος.
Spiritus ubi vult spirat
Κατά των κερδοσκόπων και υπέρ της Ελλάδας στρέφεται ο γαλλικός Τύπος:
"...η Monde εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι «μόλις ένα χρόνο μετά τη διάσωση των τραπεζών με τη διάθεση κολοσσιαίων ποσών και στις δύο ακτές του Ατλαντικού -το 25% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα υπερχρεωμένα κράτη δέχονται επίθεση από αυτά ακριβώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
[...]
Η Liberation υποστηρίζει πως «η ελληνική κρίση, που αποτελεί δραματική προέκταση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αναταραχής, η οποία προκλήθηκε από τους κυνηγούς του τρελού χρήματος, δείχνει την ιστορική ανευθυνότητα των Ευρωπαίων ηγετών, καθώς έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα της συγκρότησης μιάς οικονομικής κυβέρνησης της Ευρώπης."
http://www.in.gr/news/article.asp?ln...6&lngDtrID=244
Spiritus ubi vult spirat
Πώς οι "έχοντες και κατέχοντες" θα πληρώσουν τη νύφη:
"Παγίδες έξτρα φόρων, κυρίως για τα μεσαία εισοδήματα, κρύβει η σύνδεση του αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ με αποδείξεις αξίας ίσης με το 30% του εισοδήματος. Το κλειδί των κρυφών επιβαρύνσεων βρίσκεται στο είδος των αποδείξεων που καλούνται να συλλέξουν οι πολίτες για να κατοχυρώσουν το αφορολόγητο, καθώς εξαιρούνται βασικές και μεγάλες μηνιαίες δαπάνες των νοικοκυριών."
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...&artId=4560008
Spiritus ubi vult spirat
Άσε που είναι πρωτοφανές να εξαναγκάζεται ουσιαστικά κανείς να ξοδέψει αποδεδειγμένα το 1/3 του εισοδήματός του (λες και του περισσεύουν) για να κατοχυρώσει το αφορολόγητο όριο που προβλέπεται για το χαμηλότατο εισόδημα!
Ευτυχώς θα μπουν και οι ταμειακές μηχανές στις λαϊκές αγορές και θα χτυπηθεί αλύπητα από τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο του το μεγάλο κεφάλαιο.
Με το χάος των ακάλυπτων επιταγών, τι γίνεται;
Της ρύθμισης για τις συναλλαγές με πλαστικό χρήμα θα έπρεπε τουλάχιστον να προηγηθεί η υποχρέωση των τραπεζών να χορηγούν αυτόματα και χωρίς προϋποθέσεις χρεωστική κάρτα με το άνοιγμα καταθετικού λογαριασμού, και όχι να προσπαθούν να πασάρουν πιστωτικές κάρτες (και στόχος, όπως ξέρεις, είναι οι μικροί και μεσαίοι καταθέτες, γιατί αυτοί είναι που καθυστερούν την πληρωμή), όπως κάνουν συστηματικά.
Και μήπως θα μας απαγορέψουν τελικά να κρατάμε τα λεφτά μας στο σεντούκι και κάτω από το στρώμα για να καταπολεμήσουν το ξέπλυμα χρήματος;![]()
Στη λίστα με τις πιο χρεωμένες χώρες στον ανεπτυγμένο κόσμο συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα. Η λίστα βασίζεται στις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη) και εκφράζεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η λίστα είναι η παρακάτω:
1. Ιαπωνία… 197,2%
2. Ισλανδία… 142,5%
3. Ιταλία… 127%
4. Ελλάδα…. 123,3%
5. Βέλγιο… 105,2%
6. Γαλλία… 92,5%
7. ΗΠΑ… 92,4%
8. Πορτογαλία… 90,9%
9. Ουγγαρία… 89,9%
10. Καναδάς… 85,7%
11. Μεγάλη Βρετανία… 83,1%
12. Γερμανία… 82%
Еγώ, πάλι, διαβάζω ότι η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται και στις ισχυρότερες χώρες του κόσμου.![]()
Οφείλω να ομολογήσω ότι η απόσταση και η ασχετοσύνη μου με τα χρηματοπιστωτικά (ακόμα δεν ξερω σίγουρα τι είναι χετζφαντ π.χ.) με είχαν αφήσει με την αφελή εντύπωση ότι σε κρατικό επίπεδο είναι πιο απλά τα πράγματα από το χρηματιστήριο και τον τζογο και τα subprime και όλα αυτά. Το ακόλουθο άρθρο μου χαλασε την ψευδαίσθηση και η μόνη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό είναι ... παπατζηδες. Αυτός ο χαρακτηρισμός δεν είναι για κάποιο κόμμα ή κυβέρνηση ή συγκεκριμένο πρόσωπο (όχι ότι δεν τους αξίζει, αλλά δεν έχουν αποκλειστικότητα), αλλα για τους οπαδούς της συγκεκριμένης κοσμοθεωρίας. Που τους ακολουθούμε στο γκρεμό σαν υπνωτισμενοι, κρατώντας στο χέρι τις σινιέ τσάντες μας, τα αιπόντ μας και τα κλειδιά το τζιπ μας.
Το άρθρο από την ΝΥΤ . Αποσπάσματα:
Wall St. Helped to Mask Debt Fueling Europe’s Crisis
Wall Street tactics akin to the ones that fostered subprime mortgages in America have worsened the financial crisis shaking Greece and undermining the euro by enabling European governments to hide their mounting debts.
...
It had worked before. In 2001, just after Greece was admitted to Europe’s monetary union, Goldman helped the government quietly borrow billions, people familiar with the transaction said. That deal, hidden from public view because it was treated as a currency trade rather than a loan, helped Athens to meet Europe’s deficit rules while continuing to spend beyond its means.
Σχόλιο: ενώ εμείς νομίζαμε ότι γίναμε Ευρωπαίοι
In dozens of deals across the Continent, banks provided cash upfront in return for government payments in the future, with those liabilities then left off the books. Greece, for example, traded away the rights to airport fees and lottery proceeds in years to come. Critics say that such deals, because they are not recorded as loans, mislead investors and regulators about the depth of a country’s liabilities. Some of the Greek deals were named after figures in Greek mythology. One of them, for instance, was called Aeolos, after the god of the winds.
Μπορεί να ειμαστε ηλίθιοι αλλά έχουμε το γνώθι σαυτόν. Πως αλλιώς θα ονομάσεις τα ανεμομαζώματα.
Banks eagerly exploited what was, for them, a highly lucrative symbiosis with free-spending governments. While Greece did not take advantage of Goldman’s proposal in November 2009, it had paid the bank about $300 million in fees for arranging the 2001 transaction, according to several bankers familiar with the deal.
Πόσα σχολεία εξοπλίζονταν με αυτά τα λεφτά, είπαμε;
But with the help of JPMorgan, Italy was able to do more than that. Despite persistently high deficits, a 1996 derivative helped bring Italy’s budget into line by swapping currency with JPMorgan at a favorable exchange rate, effectively putting more money in the government’s hands. In return, Italy committed to future payments that were not booked as liabilities.
...
In Greece, the financial wizardry went even further. In what amounted to a garage sale on a national scale, Greek officials essentially mortgaged the country’s airports and highways to raise much-needed money.
...
These kinds of deals have been controversial within government circles for years. As far back as 2000, European finance ministers fiercely debated whether derivative deals used for creative accounting should be disclosed. The answer was no. But in 2002, accounting disclosure was required for many entities like Aeolos and Ariadne that did not appear on nations’ balance sheets, prompting governments to restate such deals as loans rather than sales. Still, as recently as 2008, Eurostat, the European Union’s statistics agency, reported that “in a number of instances, the observed securitization operations seem to have been purportedly designed to achieve a given accounting result, irrespective of the economic merit of the operation.”
While such accounting gimmicks may be beneficial in the short run, over time they can prove disastrous.
Κλπ κλπ κλπ
Bookmarks