Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας

Zazula

Administrator
Staff member
Πολύ καλό, δεν το 'ξερα ότι ήταν συγκεντρωμένες! :)
 

SBE

¥
Όπου βλέπω πάνω πάνω ότι η Νεμέα λεγόταν παλιότερα Άγιος Γεώργιος. Να υποθέσω ότι από εκεί βγαίνει και το αγιωργίτικο;

Όσο για άλλα τοπωνύμια, αναρωτιέμαι πόσα πιάσανε. Γιατί βλέπω π.χ. ότι το χωριό (και νυν προάστιο) των Πατρών Ζαρουχλείκα επισήμως λέγεται Γλαύκος από το 1928, αλλά το λεωφορείο της αστικής συγκοινωνία Ζαρουχλέικα έγραφε και νομίζω γράφει ακόμα (τα λεωφορεία της αστικής συγκοινωνίας Πατρών είναι τα ίδια εδώ και πενήντα χρόνια).
Άλλα ενδιαφέροντα:
Καημένη Γυναίκα Πρόδρομος Τριφυλίας 1956
Τι τους έφταιξε η καημένη και τη φάγανε;
 
Ναι, από κει βγαίνει το αγιωργίτικο. (Νομίζω και το ποτάμι της περιοχής έτσι λέγεται.)

Ναι, και το Βουπράσιο ακόμα έτσι το λένε οι πινακίδες, παρά τη μετονομασία.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Καημένη Γυναίκα Πρόδρομος Τριφυλίας 1956
Τι τους έφταιξε η καημένη και τη φάγανε;

Καταλαβαίνεις, βέβαια, ότι ίσως πρόκειται για το μακάβριο Καϊμένη γυναίκα (όπου καϊμένος = συνηθισμένος πιο παλιά τύπος του καμένος);
 

SBE

¥
Καταλαβαίνεις, βέβαια, ότι ίσως πρόκειται για το μακάβριο Καϊμένη γυναίκα (όπου καϊμένος = συνηθισμένος πιο παλιά τύπος του καμένος);

Εννοείται, αλλά και πάλι, σαν τοπωνύμιο δε μου φαίνεται μακάβριο.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Κάποιες μετονομασίες είχαμε κι εδώ: http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?2389-Γουδή-βλ.-Γουδί&p=64336&viewfull=1#post64336.
 

nickel

Administrator
Staff member
Και στο ΚΤΕΛ Μεσσηνίας έβλεπα συχνά λεωφορεία που έγραφαν «Ταβέρνα» για τη Φοινικούντα.
Μας περίμενε ο ξάδελφός μου να μας φιλοξενήσει στο σπίτι του στη Φοινικούντα. «Άντε, θα τα πούμε στην Ταβέρνα», μου είπε στο τηλέφωνο. Κατεβήκαμε από το λεωφορείο στο τέρμα και ψάχναμε να τον βρούμε στην ταβέρνα του χωριού, αλλά πουθενά αυτός.

:whistle:
 

Zazula

Administrator
Staff member
Κατεβήκαμε από το λεωφορείο στο τέρμα και ψάχναμε να τον βρούμε στην ταβέρνα του χωριού, αλλά πουθενά αυτός. :whistle:
Έχω την αίσθηση πως ευκαιρία ψάχνατε να θρονιαστείτε στο ταβερνείο, κι άσ' τα σάπια! :p
 
Το δικό μου το χωριό ορθά το αναφέρει ως Βουργαρέλι, πρώην Δροσοπηγή, με έτος μετονομασίας το 1980. Το θέμα είναι ότι Βουργαρέλι είναι το κανονικό όνομα, το οποίο άλλαξε, για λόγους ευπρέπειας και αποσλαβισμού, σε Δροσοπηγή, και στη συνέχεια, μετά από επίμονους αγώνες των κατοίκων, που δεν είναι ξενέρες σαν τους γείτονές τους της Χόσεψης (που προτίμησαν να κρατήσουν το καινούργιο "Κυψέλη") και της Λουψίστας (νυν "Αθαμανίου"), ξαναγύρισε στο κανονικό του. Βοήθησε, βέβαια, και το γεγονός ότι η ελληνοπρέπεια είχε γεμίσει την Ελλάδα Δροσοπηγές, με αποτέλεσμα (πριν από την καθιέρωση των ΤΤ) να γίνεται ΤΟ μπάχαλο στα ταχυδρομεία.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Βλέπω ότι το χωριό (και νυν προάστιο) των Πατρών Ζαρουχλείκα επισήμως λέγεται Γλαύκος από το 1928, αλλά το λεωφορείο της αστικής συγκοινωνία Ζαρουχλέικα έγραφε και νομίζω γράφει ακόμα (τα λεωφορεία της αστικής συγκοινωνίας Πατρών είναι τα ίδια εδώ και πενήντα χρόνια).
Για το ζήτημα «Ζαρουχλέικα ή Ζαρουχλαίικα;» βλ. σχετική συζήτηση: Τοπωνύμια σε -αίικα.
 
Πρώτη (και τελευταία) φορά που επισκέφτηκα τη Φοινικούντα ήταν το Σεπτέμβριο του 1979.
Διαβάζω στη Wiki ότι η Φοινικούντα έχει σύμφωνα με την απογραφή του 2001 περίπου 559 κατοίκους, σπίτια, μαγαζιά, καφενεία και θεωρείται από τα σημαντικότερα τουριστικά θέρετρα της Μεσσηνίας.
Λοιπόν το 1979 εκεί ΔΕΝ υπήρχε τίποτε. Ερημιά. Ούτε σπίτια, ούτε καφενεία, ούτε ταβέρνες. Μόνο θάλασσα και μία απέραντη χρυσαφιά αμμουδιά.
Έχω και φωτογραφίες όπου είμαστε και λόγω εποχής οι μοναδικοί άνθρωποι σε μία ατέλειωτη έρημη παραλία.
 

nickel

Administrator
Staff member
http://maps.google.com/maps?q=36.804405,21.800262

Η ατέλειωτη παραλία δεν έχει αλλάξει πολύ. Τα σπίτια του χωριού είναι δεξιά (κοιτάζοντας από τη θάλασσα) από την παραλία, από την άλλη μεριά του υψώματος, και υπήρχαν (τα περισσότερα) και πριν από τριάντα χρόνια που πρωτοπήγα εγώ.
 

SBE

¥
Λοιπόν το 1979 εκεί ΔΕΝ υπήρχε τίποτε.

Έτσι, στο δεν υπήρχε τίποτα, θυμάμαι τη μισή Ελλάδα.
Παράδειγμα το Αντίρριο και όλη την περιοχή από τα φεριμπότ μέχρι τη Ναύπακτο, είχε μόνο ένα γιαπί εγκαταλελειμμένο όλο κι όλο, στη μέση του πουθενά. Πηγαίναμε για χόρτα οικογενειακώς γιατί εκεί λέει είχε καλύτερα από τα περίχωρα των Πατρών γιατί ήταν ακατοίκητα. Εγώ σκυλοβαριόμουνα, πού να εκτιμήσω την άγρια φύση κλπκλπ, και δεν έτρωγα τα χόρτα άλλωστε. Τώρα είναι γεμάτο εξοχικά που ξεφύτρωσαν την τελευταία δεκαετία, άντε δεκαπενταετία.
Ομοίως στο χωριό μας πηγαίναμε για μπάνιο μόνο εμείς, όποτε είχε διάθεση ο παππούς μου να μας πάει με το ιχ, γιατί λεωφορείο δεν πήγαινε στην παραλία. Όπου το λέγαμε μας έλεγαν πως το αντέχουμε, η θάλασσα είναι ψυγείο, έχει πέτρες κλπκλπ. Ε, τώρα όχι μόνο πάει στην παραλία λεωφορείο, αλλά πάει κι όλη η Πάτρα, έχει γεμίσει μαγαζιά που παίζουν μουσική δυνατά και τηγανίζουν καλαμαράκια βρωμερά και για να καθίσεις στη θάλασσα πρέπει να πληρώσεις και κινδυνεύει η ζωή σου από τις ρακέτες και τις μπάλες και τα αυτιά σου από τα μωρά Γιαννάαακη, βγες έξω θα σε τσακίσω κλπκλπ. Α, ναι, και το χωριό μετονομάστηκε τη δεκαετία του '80 γιατί οι κάτοικοι (50% ΠΑΣΟΚ και 50% ΚΚΕ) αποφάσισαν τόσο όψιμα να κάνουν την αντιτσιφλικάδικη επανάστασή τους. Πούλησαν κι όλα τα αμπέλια και τις καλαμιές και έχουν γίνει τώρα βίλες και μέσα στο χωριό γκρέμισαν τα πάντα και χτίσαν πολυκατοικίες. Μέχρι και στο νεκροταφείο που υπήρχε πάντα χώρος δωρεάν για τους χωριανούς, πούλησαν τάφους σε ξένους (η γιαγιά μου το θεώρησε το άκρον άωτον της ηθικής κατάπτωσης του χωριού ή μάλλον του νεωκόρου και του παπά).
Περιμένεις πού και πού καμιά μέρα σαν εκείνη πρόπερσι το Σεπτέμβριο, που με την απειλή της βροχής πήγα στη θάλασσα. Δεν υπήρχε ψυχή, τα σπίτια κλειδωμένα, ηρεμία, η θάλασσα λάδι, κρυστάλλινη και όλα τα ποιητικά, το καλύτερο μπάνιο. Ε, ψιχάλιζε λίγο στην επιστροφή, αλλά ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
 
http://maps.google.com/maps?q=36.804405,21.800262

Η ατέλειωτη παραλία δεν έχει αλλάξει πολύ. Τα σπίτια του χωριού είναι δεξιά (κοιτάζοντας από τη θάλασσα) από την παραλία, από την άλλη μεριά του υψώματος, και υπήρχαν (τα περισσότερα) και πριν από τριάντα χρόνια που πρωτοπήγα εγώ.


Εντάξει μπορεί να υπήρχαν μερικά σπίτια κάπου στο βάθος αλλά τότε η Φοινικούντα δεν ήταν το κοσμικό θέρετρο που είναι σήμερα.
Βλέπω τις εικόνες με ξενοδοχεία, βίλες, κότερα κλπ και δεν αναγνωρίζω το μέρος.
Τι να κάνουμε, αυτό υποτίθεται ότι είναι η εξέλιξη...
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Ριμέικ, εμπλουτισμένο:

Η ψηφιακή εφαρμογή «Μετονομασίες, 19ος – 21ος αιώνας» υλοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος «Καινούρια Ονόματα – Καινούριος Χάρτης: Ζητήματα μετονομασιών των οικισμών της Ελλάδας 1831-2011», που εκπονήθηκε στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών την περίοδο 2018-2019. Η εφαρμογή αξιοποιεί και συμπληρώνει την προγενέστερη εργασία του ΙΙΕ/ΕΙΕ, για τις μετονομασίες οικισμών από το 1913 μέχρι το 1997, που είναι διαθέσιμη στην ψηφιακή πλατφόρμα Πανδέκτης, υπό τον τίτλο «Μετονομασίες των οικισμών στην Ελλάδα». Ο χρήστης, πλέον, μπορεί να εντοπίσει όλες τις μετονομασίες οικισμών που πραγματοποιήθηκαν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι το 2011 και τη διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης», έτσι όπως αποτυπώθηκαν στα Φύλλα Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ). Πρόκειται για ένα σύνολο 4.981 μετονομασιών που μπορούν να αναζητηθούν αλφαβητικά, χρονολογικά και γεωγραφικά.


Μετονομασίες οικισμών της Ελλάδας, 19ος – 21ος αιώνας
 
Top