επίκριση (στην ιατρική)

nickel

Administrator
Staff member
Αναζήτησα σε σύγχρονα λεξικά τη σημασία της επίκρισης στην ιατρική. Τζίφος. Αν δεν δεις τη χρήση της λέξης σε αρκετά κείμενα, μένεις με την απορία, σε τι είδους κρίση αναφέρεται;

Ο Πάπυρος έχει τη σημασία «τελική κρίση για τη σημασία και την πρόγνωση νόσου».

Μάλλον πρόκειται για απόδοση του ελληνογενούς αγγλικού epicrisis:
1. a critical or analytical summing up especially of a medical case history
2. something that follows a crisis; specifically: a secondary crisis
https://www.merriam-webster.com/medical/epicrisis

Κάποια συνάδελφος που ασχολείται με ιατρικά κείμενα πρότεινε τον εξής ορισμό:

Συνήθως είναι μια σύντομη περίληψη του ιστορικού, των διαδικασιών, εξετάσεων, κ.λπ. στις οποίες υποβλήθηκε ένας ασθενής κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο, προτού λάβει εξιτήριο.
Απόδοση: discharge summary

Μπορεί να αφορά και εξωτερικό ασθενή ή συμπεράσματα αντικειμενικής εξέτασης/αγωγής σε ιδιωτικό ιατρείο (π.χ. post-discharge summary).
 
Ο Πάπυρος έχει τη σημασία «τελική κρίση για τη σημασία και την πρόγνωση νόσου».
Δεν υπάρχει μια αντίφαση εδώ; Μήπως έπρεπε να λέει διάγνωση αντί για πρόγνωση; Εξάλλου, η επίκριση δεν γίνεται για συγκεκριμένο περιστατικό κάποιου ασθενούς*;

*Τη γενική «του ασθενή» τη δεχόμαστε; Και άρα και τα «του διαρκή πόνου», «του επιμελή μαθητή», «του διαυγή νου»;
 

daeman

Administrator
Staff member
*Τη γενική «του ασθενή» τη δεχόμαστε; Και άρα και τα «του διαρκή πόνου», «του επιμελή μαθητή», «του διαυγή νου»;

Αν είναι ουσιαστικοποιημένο (π.χ. ασθενής, συγγενής κλπ.), κανονικά και με τη βούλα της επίσημης σχολικής γραμματικής και του ΛΚΝ (κλιτικό παράδειγμα Ο22: ο συγγενής, του συγγενή).

Αν είναι σε κανονική θέση επιθέτου, παίζεται. Το ασφαλές (καθιερωμένο) είναι το «του -ούς» (κλιτικό παράδειγμα Ε10: ο συνεχής, του συνεχούς), αλλά η γενική -και νομίζω αυξανόμενη- τάση, στην προφορική και καθομιλουμένη τουλάχιστον, δείχνει στο «του -ή», στον δρόμο που χάραξαν τα ουσιαστικά. Τα θηλυκά είναι άλλο καπέλο, πιο δύσκολο.

Έχουν πλάκα τα επίθετα σε -ης

Η ιδιότητα του διαπρεπούς

η διεθνής, της διεθνούς ή της *διεθνής;

της ενεργού, της ενεργής ή της ενεργούς;
 
Μήπως έπρεπε να λέει διάγνωση αντί για πρόγνωση;
Όχι. Στην ιατρική, η "πρόγνωση" μιας νόσου σημαίνει την πιθανή μελλοντική της εξέλιξη. Άμα γίνει λόγος για "δυσμενή πρόγνωση", καλό είναι να έχουμε υπόψη μας ένα γραφείο κηδειών. Στο ΛΚΝ:
πρόγνωση [...] (ιατρ.) η πρόβλεψη του γιατρού για την εξέλιξη και την κατάληξη μιας νόσου (με βάση κάποια στοιχεία ή την πείρα του).
http://www.greek-language.gr/greekL...a/triantafyllides/search.html?lq=πρόγνωση&dq=

Τη γενική «του ασθενή» τη δεχόμαστε; Και άρα και τα «του διαρκή πόνου», «του επιμελή μαθητή», «του διαυγή νου»;
Αυτό σίγουρα θα έχει συζητηθεί στη Λεξιλογία. Ναι, αυτή είναι η τάση, αλλά αφορά περισσότερο τα ουσιαστικά παρά τα επίθετα. Γιατί εκεί άντε να ξεμπλέξεις με τη γενική του θηλυκού και του ουδέτερου.

Υ.Γ. Δεν προλαβαίνεται ο Δαεμάνος...
 
Top