expensive and limited

Καλησπέρα,
πρόσφατα μετέφραζα ένα κείμενο Έλληνα συγγραφέα από τα αγγλικά στα ελληνικά, και βρίσκοντας δυσκολία στη χρήση του "expensive" στη φράση "inside the expensive and limited borders of the principal narrative level", επικοινώνησα μαζί του και μου εξήγησε πως πρόκειται για ιδιωματική χρήση, όπου το "expensive and limited" σημαίνει "extremely limited". Το μετέφρασα, λοιπόν, και το έστειλα, μαζί με το σχόλιο του συγγραφέα, στον επιμελητή.
Ωστόσο, δεν μπορώ να τη βρω αυτή τη χρήση του "expensive" κι έχω μείνει με την απορία. Φυσικός ομιλητής της αγγλικής μου είπε ότι την ακούει πρώτη φορά - αν και αυτό μπορεί να μη σημαίνει τίποτα τελικά. Την έχετε συναντήσει ποτέ; Βλέπετε κάτι σχετικό στα λεξικά που μου διαφεύγει;
Κ.
 

nickel

Administrator
Staff member
Δεν ξέρω τέτοια χρήση. Δεν μου φαίνεται καλή για το επίπεδο γλώσσας που έχει το κείμενό σου. Βρίσκω στο Urban κάτι που ίσως να πλησιάζει σε αυτό που λες, αλλά είναι εντελώς αργκοτική χρήση:

expensive
Something that takes a lot out of you. (Monetarily, physically, or mentally!)
1. Monetarily:
Shit those shoes are expensive!

2. Physically:
That fuckin run this morning was expensive.

3. Mentally:
Damn that fuckin' test was expensive!

https://www.urbandictionary.com/define.php?term=Expensive
 
Απάντηση από δίγλωσσο ομιλητή: δεν έχει ξανακούσει/ξαναδιαβάσει τη συγκεκριμένη φράση ή γενικά τη χρήση αυτή του "expensive".
 

SBE

¥
Δηλαδή η φράση expensive and expensive σημαίνει extremely expensive. :-)
 

pontios

Well-known member
Δεν είμαι σίγουρος, αλλά το expensive εδώ, νομίζω, έχει να κάνει με τη "δαπάνη χρόνου " ... the expending of time, σχετικά με τη διήγηση και εξήγηση της ιστορίας.
Α lot of time is "spent/expended" setting up the story's background (during the Principal Narrative stage), and the characters then play their roles and act out their scenes, in the present time, within this wider narrative; it's a technique which saves time, overall, and allows more time for character development.
 

pontios

Well-known member
Καλημέρα. Μήπως μιλάμε για expansive; :woot:

Καλημέρα, nickel . μου πέρασε από το νου (το expansive), και το απέρριψα (along with extremely limited).

Ας το ψάξει η kaydee ... άλλα έτσι το κατάλαβα (expensive = time consuming).

The Principal Narrative is expensive = time-consuming - but, I'm guessing that it is a more efficient and less complicated way to establish the story, explain the back story, etc... and it may therefore save film length, or shorten the length of the play, ultimately (and avoid confusion - as there's a separation of the narrative from the acting), by allowing more time for the actual acting roles and character development.
 
Κάτι σαν γρίφος είναι αυτό εδώ. Οι περισσότερες συνάψεις "expensive and limited" φαίνεται να αναφέρονται, εντελώς κυριολεκτικά, σε κάτι που είναι ακριβό και διατίθεται σε περιορισμένο αριθμό. Η μεταφορά του σχήματος στα εδώ συμφραζόμενα πιθανώς οδηγεί σε δυπρόσιτα [δυσπροσπέλαστα] και στενά όρια. Μένει βέβαια να προκύψει αν η συνέχεια του κειμένου δικαιολογεί έναν τέτοιο χαρακτηρισμό.
 
Καλησπέρα,
η ιδέα του expansive μου πέρασε κι εμένα από το μυαλό, και γι' αυτό ρώτησα τον συγγραφέα. Αλλά ήταν πολύ λιτός και σαφής: πρόκειται για ιδιωματική χρήση που σημαίνει "extremely limited". Τώρα, αν εννοεί ιδιωματική χρήση μόνο του "expensive (and..)" ή όλου του πακέτου, δεν μου το διευκρίνισε.
Το κείμενο έχει φύγει, πάντως. Η απορία μένει ως απορία. Ποιος ξέρει, μπορεί να το ξαναπετύχουμε κάπου.
 

pontios

Well-known member
Βρήκα αυτό ..
http://inanimatereason.com/deaddrop/articles/nonlinear1.html

boundaries = borders.

Limited narrative ...refers to converging branches and storylines, narrative structure and linearity, employing a defined sequence of events, with all the sub-narratives converging in order to limit the outcomes of the story - so that the reader can make sense of the story (interpret it a small number of different ways).

Expensive narrative ... a loose, unstructured, non-linear style which allows for a countless number of (interpretive) outcomes and possibilities that baffles the reader - and makes no sense at all.
Using the most basic non-linear structure, a decision tree - a 5 page story could end up with approximately 30 different possible outcomes - 30 different ways of interpreting it (i.e., 2 to the power of 5 different outcomes).
A 20 page story ... a million or so different outcomes/possibilities (2 to the power of 20 different outcomes); a 40 page story a million x a million outomes = 1x10 to the power of 12 outcomes/possibilities.

So I was on the right track (sort of) ... it's to do with expending interpretive energy - interpreting the inextricable.
 

pontios

Well-known member
I should have extracted and cited this part ...
"And in reality, the essence of the problem is economic: loose branches are expensive, convergence reuses material and thereby lowers cost".


So a 5 page story, which, at the end of each page, allows the reader to choose either of two ways/directions that the story could go ... would need to become a 30 page story, to allow for all these possibilities .. etc.
So this loose style becomes expensive (in terms of cost, as well as in time and interpretative energy).. and requires another 25 pages to be written, etc...

In other words ...
"the limited borders of the principal narrative level" ..... would be a 5 page story, tightly written in its most economical form - with all the branches converging.

whereas ...
"the expensive borders of the principal narrative level" ... (assuming the reader is presented with 2 choices to make, at the end of each page, as to the direction of the story)... the 5 page story would need to be re-written as a 31 page story to account for and allow for all the interpretative possibilities (i.e, would require an additional 26 pages). Expensive (and loose) borders, indeed.
 

pontios

Well-known member
interpretive ... 6th line and 2nd last line.
(I somehow forgot how to spell the word from #11 to #12...from one post to the next).
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Μήπως εμπίπτει στην κατηγορία της προσωπικής λογοπλασίας; Και στην Ελλάδα είναι συχνό φαινόμενο να γράφουν οι συγγραφείς πράγματα που δεν τα λέει κανείς άλλος - δεν θυμάμαι τώρα ποιος γνωστός επιμελητής έλεγε ότι του είχε πει ένας συγγραφέας «Μην μου το διορθώνεις αυτό, έτσι το γράφουμε στην οικογένειά μου».
 
Μήπως εμπίπτει στην κατηγορία της προσωπικής λογοπλασίας; Και στην Ελλάδα είναι συχνό φαινόμενο να γράφουν οι συγγραφείς πράγματα που δεν τα λέει κανείς άλλος - δεν θυμάμαι τώρα ποιος γνωστός επιμελητής έλεγε ότι του είχε πει ένας συγγραφέας «Μην μου το διορθώνεις αυτό, έτσι το γράφουμε στην οικογένειά μου».

Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ. Φαντάστηκα ένα αντίστροφο σενάριο:
πρόσφατα μετέφραζα ένα κείμενο Άγγλου συγγραφέα από τα ελληνικά στα αγγλικά, και βρίσκοντας δυσκολία στη χρήση του "αναφορά" στη φράση "ως αναφορά το πρώτο αφηγηματικό επίπεδο", επικοινώνησα μαζί του και μου εξήγησε πως πρόκειται για ιδιωματική χρήση, όπου το "ως αναφορά" σημαίνει "όσον αφορά". ;)
 
«Μην μου το διορθώνεις αυτό, έτσι το γράφουμε στην οικογένειά μου».

Μου συμβαίνει αρκετά συχνά στη δουλειά μου ως διορθώτριας/επιμελήτριας. Σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθείς ευγενικά να πείσεις τον/τη συγγραφέα, γιατί ο αναγνώστης πολύ απλά θα θεωρήσει ότι έχει ξεφύγει κάποιο χοντροκομμένο λάθος (έστω γι' αυτό), κι αν επιμένει, του λες "Ωραία, το αφήνουμε προς το παρόν, και θα το συζητήσουμε με τον εκδότη".

Το "ως αναφορά το πρώτο αφηγηματικό επίπεδο" δε νομίζω να είχε πιθανότητες επιβίωσης... :)
 

nickel

Administrator
Staff member
Αν μου επιτρέπετε ολίγη σερλοκχολμική (αλλά μπορείς, kay, να μου πεις να σβήσω αυτή την ανάρτηση), αντιλαμβάνομαι ότι η διατύπωση που χρησιμοποιήθηκε έτσι ακριβώς στην έκδοση του Brill's Companion to Sophocles του 2012, με τον ίδιο συγγραφέα να έχει την ευθύνη για το συγκεκριμένο κείμενο αλλά και την επιμέλεια του βιβλίου, έχασε το «expensive» όταν χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει το εκκύκλημα σε βιβλίο του ίδιου συγγραφέα με χρονολογία έκδοσης 2013.

an essential part of the story inside the expensive and limited borders of the principal narrative level
στο
https://books.google.gr/books?id=EwwtAgAAQBAJ&pg=PA353#v=onepage&q&f=false (πριν από τη σημ. 14)

an essential part of the story inside the limited borders of the principal narrative level
στο
https://books.google.gr/books?id=uHXnBQAAQBAJ&pg=PA6 (πριν από τη σημ. 16)

Ε, όταν ο ίδιος ο συγγραφέας αποφασίζει να το φάει, ας το φάμε κι εμείς.
 

pontios

Well-known member
Good detective work, nickel. I was barking up the wrong tree (or decision tree, as it turns out).
I thought we may have been referring to the same “expensive” (that I cited in post #12)... the Sophoclean principal narrative level may have been limited, but mine knows no bounds.
 
Ή ο De Gruyter έχει καλύτερους διορθωτές από τον Brill (για προσωπικούς λόγους, ελπίζω όχι...)
 

nickel

Administrator
Staff member
Ή ο De Gruyter έχει καλύτερους διορθωτές από τον Brill (για προσωπικούς λόγους, ελπίζω όχι...)

Ανήκεις στους καλύτερους συνεργάτες του Brill; Αυτούς που θα λέγαμε Brill cream; :-)
 
Top