Κι οπου αγαπάει μελαχρινή ποτέ να μην πεθάνει

SBE has given me a lovely song to listen to [see Discussing everything under the sun].
These lines occur in one version:

Ανήφορος κατήφορος είναι βαρύ σεργιάνι
Κι όπου αγαπάει μελαχρινή ποτέ να μην πεθάνει

Ψαράς θα γίνω στη στεριά με δίχτυα μπαλωμένα
Για να ψαρέψω μια καρδιά που δεν πονά για μένα

Does the first couplet mean:

The ascent and descent is a tough ramble...

But the second line seems to mean 'where a brunette loves may she never die'/'she never should die'.
It doesn't make much sense.:eek:mg:
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Όπου = όποιος :) (Idiomatic, I've heard it in Crete but I'm sure it's used in other places of Greece, too).

About the first one, you got it right. The literal translation is "The uphill and downhill course is a heavy stroll".
 

daeman

Administrator
Staff member
...
«οπού» ή «απού» (ο που / ὅς)

"Whoever / one who / who" in this case.

Κριαράς:

Β́ Αντων. αναφορ. άκλ.

1) α) Ο οποίος: (Συναξ. γυν. 943)· Τα γεράκια πὄβλεπες εισίν άρπαγες άνδρες (Διγ. Α 755)
β) (μετά από συσχετική δεικτ. αντων.): εκείνην, οπού αγάπησε, με προθυμιά ξετρέχει (Ερωτόκρ. Β́ 622)·
γ) (σε κλητ. προσφών.): Έρωτ’, απού μ’ εδόξεψες … (Πανώρ. Β́ 443)·
...
ε) (ως β́ όρος σύγκρισης) από τον οποίο: να τους πουλήσω εξαίρετον κοράσιον, …, οπού καμιά ουκ εφάνηκεν ευμορφοτέρα εις κόσμον (Φλώρ. 928· Κορων., Μπούας)

2) α) Αυτός που: ο καιρός κάθε κουρφό είν’ απού φανερώνει (Ερωφ. Ά 476· Πτωχολ. α 498)·
β) (βραχυλογ., έπειτα από επιφ. λ.): (Χαρά, οπού βάλ’ εις εκκλησιά κι έχει πτωχού να δώσει)> (Απόκοπ. 216).

3) Όποιος: Οπὄχει χρήματα πολλά και φρόνησιν ουκ έχει … (Σπαν. A 219).

4) Τέτοιος που: τότε να δεις τον άγουρον, οπού δεν έχει ο κόσμος (Διγ. Z 1896).

Για τούτο οπού 'ναι φρόνιμος, μηδέ χαθεί στα πάθη
Το ρόδο κι όμορφος
αθός γεννάται μες στ' αγκάθι
...

Κι ο που δεν ήταν φρόνιμος κι έκαμε τέθοια λάθη
ταχιά τς αθούς να λιμπιστεί, μέσα στα πάθη εχάθη

πώχει
 
Θησέα, μια διευκρίνιση για να μη σε μπερδέψει ο τονισμός αυτού του οπου = ο οποίος, he who (που δεν έχει καμία σχέση με το τοπικό όπου). Ο καθιερωμένος τονισμός που θα βρεις σε ανθολογίες δημοτικών τραγουδιών, λαϊκών παραμυθιών κτλ., είναι οπού. Ο λόγος είναι απλός: πρόκειται για συνένωση σε μία λέξη του άτονου άρθρου ο (έπαιρνε δασεία αλλά όχι τόνο) και του άλλοτε τονιζόμενου πού.

Σύμφωνα με τους σημερινούς κανόνες τονισμού, αυτό το που δεν παίρνει τόνο, ενώ αντίθετα τονίζεται το ερωτηματικό πού, το οποίο παλιά έπαιρνε περισπωμένη. Η προσπάθεια να προσαρμοστεί ο τονισμός αυτού του οπού στα σημερινά δεδομένα καταντούσε τετραγωνισμός του κύκλου: αφενός η συνένωση δύο άτονων λέξεων φαινόταν λογικό να μην παίρνει τόνο, αφετέρου η νέα λέξη ήταν δισύλλαβη και έπρεπε να παίρνει τόνο.

Η μόνη λογική προσπάθεια παράκαμψης του προβλήματος θα ήταν να κρατηθούν χωριστά τα δύο συνθετικά, αλλά μια τέτοια λύση ήταν διπλά υπονομευμένη. Πρώτον, το οπού είχε ευρεία χρήση ανεξαρτήτως γένους και αριθμού, δεν υπήρχε δηλαδή ισχυρή δήλωση αρσενικού γένους στον ενικό. Ο χωρισμός των δύο συστατικών θα άφηνε μόνο του το άρθρο ο και εντελώς αταίριαστο αν είχαμε θηλυκό γένος και/ή πληθυντικό αριθμό. Είναι δυνατόν σε καταγραφές λαϊκού λόγου να συναντήσεις η που ή τα που, αλλά θα είναι πάντα χωρισμένες οι λέξεις. Αυτές οι συνάψεις, σαφώς σπανιότερες, δεν έχουν τη γενική εμβέλεια του οπού. Δεύτερον, στον παραδοσιακό λαϊκό λόγο, που απεχθανόταν την έλλειψη ρυθμού και κυματισμού στη φράση και συχνά πρόσθετε φωνήεντα για λόγους ευφωνίας, ήταν διαδεδομένο και ένα ευφωνικό που με τη μορφή οπου (π.χ. το σπίτι οπου θέλω). Αυτό ήταν βέβαια άλλο από το οπού για το οποίο συζητάμε, αλλά συνήθως γραφόταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Βάσει όλων αυτών, εγώ προσωπικά εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τον καθιερωμένο τύπο οπού. Κάποτε είχαμε συζητήσει το θέμα στη Λεξιλογία, αλλά δεν βρίσκω τη συζήτηση εκείνη. Απ' όσο θυμάμαι, είχαν διατυπωθεί όλες οι απόψεις και μάλλον πλειοψηφούσε η άποψη για ένα άτονο δισύλλαβο οπου. Νομίζω όμως ότι, αν ποτέ γινόταν αποδεκτό ένα άτονο δισύλλαβο, θα έπρεπε μάλλον να το φυλάξουμε για το ευφωνικό που, αφήνοντας περιθώριο και για μια ανάλογη γενικότερη αντιμετώπιση άλλων λέξεων (π.χ. ογια αντί για), τις οποίες τώρα συχνά θα βρεις γραμμένες με ενωτικό (ο-για).

Τελεσίδικη πάντως απάντηση στο ζήτημά μας δεν υπάρχει.
 
Thanks, 'Man, as ever for all this helpful material. So:-
He whom the dark-haired woman loves should outlive the grave'
Overpoetic but I hope near to the sense. :)

Sorry, Themis, you have submitted an answer before I have had chance to read it which I will be doing as soon as I can since I'm expecting a visitor.:)
 

daeman

Administrator
Staff member
...
He who loves a dark-haired woman... I think οπού stands for nominative here, not accusative.
 
Thank you for your long explanatory note, Themis! So here we have όπου, so the relative is indicated. Βut οπού denotes 'wherever', but these are subject to the reservations you outline in paragraph 3. And in certain cases the ο can be euphonic as in ογια.
It is interesting too that in the above couplets in bold, I read the όπου to be accusative but Daeman suggested the nominative. This confusion can easily take place with που, but the context usually helps to decide the meaning?
As a rule of thumb, therefore, take όπου to be the relative pronoun in these instances & οπού the adverb of place. Allow for a euphonic ο- in some cases.:)
 
No, Theseus. Όπου (with an accent on the first syllable) means "where" or "wherever", whereas οπού (with an accent on the last syllable) is the established spelling of the pronoun. I tried to explain some diverging views, but I suggest that you stick to this rule of thumb. I would have corrected accordingly the title of this thread.
 
Thanks, Themis! I misinterpreted your first paragraph to me [Θησέα, μια διευκρίνιση για να μη σε μπερδέψει ο τονισμός αυτού του οπου = ο οποίος, he who (που δεν έχει καμία σχέση με το τοπικό όπου). Ο καθιερωμένος τονισμός που θα βρεις σε ανθολογίες δημοτικών τραγουδιών, λαϊκών παραμυθιών κτλ., είναι οπού. Ο λόγος είναι απλός: πρόκειται για συνένωση σε μία λέξη του άτονου άρθρου ο (έπαιρνε δασεία αλλά όχι τόνο) και του άλλοτε τονιζόμενου πού---for some reason the font keeps changing] which I now clearly understand. Please continue writing to me in Greek.
 
Top