Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια

**nickel** · 07-04-2008, 03:54 PM

Για να καταλαβαίνουμε την τρέχουσα υπογραφή του stathis (Fade to grey):

Σημείωση: Απλώς τοποθετούμε τη διεύθυνση της σελίδας του Youtube στο πλαίσιο που εμφανίζεται όταν πατήσουμε

.

**stathis** · 07-04-2008, 03:57 PM

Τσίτα τα ηχεία!

Μερσί, Νικέλ!

**nickel** · 12-04-2008, 06:05 PM

Space Dementia (Muse, άλμπουμ Origin of Symmetry, 2001)

Εδώ ο αναρτήσας δημιουργός έχει παντρέψει το κομμάτι με σκηνές από την ταινία Άβαλον.

Το ανεβάζω για να πάρω εκδίκηση. Έχει κατεβάσει η κόρη μου παρτιτούρα με το πιανιστικό κομμάτι και μου έχει πάρει τ' αφτιά. Ευτυχώς δεν διαθέτει κιθάρα και ντραμς, ούτε έξι χέρια.

**Lexoplast** · 13-04-2008, 03:36 AM

Αφού υπήρξα μάρτυρας της σφαγής ενός πολύ αγαπημένου μου τραγουδιού από τους Ιαπωνοσουηδούς, έπρεπε να ακούσω και μια αξιοπρεπή διασκευή.

**oublexis** · 13-04-2008, 04:07 AM

Don't get me started! Επιτρέψτε μου να ανεβάσω κι εγώ μια αγαπημένη μου διασκευή με την ίδια κυρία, όπου το hardcore live αξίζει περισσότερο να το βλέπεις παρα να το ακούς στην αποστειρωμένη εκδοχή του σιντί.

**nickel** · 13-04-2008, 05:38 AM

Οι fan της κυρίας Amos δεν πρέπει να χάσουν το δεύτερο μέρος της περυσινής της εμφάνισης στη Σκοτία (ή Σκωτία).

http://www.youtube.com/watch?v=0ptPF5mNJPw
http://www.youtube.com/watch?v=EAQzbrc-FGA
http://www.youtube.com/watch?v=-xCtDMpdl6s
http://www.youtube.com/watch?v=HdQ9XLWfiQ4
http://www.youtube.com/watch?v=taoIFqXPQQI

Πέντε γιουτιουμπάκια, το ένα πιο καυτό από το άλλο:

**Porkcastle** · 13-04-2008, 11:18 AM

Originally Posted by Lexoplast

Αφού υπήρξα μάρτυρας της σφαγής ενός πολύ αγαπημένου μου τραγουδιού από τους Ιαπωνοσουηδούς...

Πτιιι... το έβλεπα στην τιβί προχθές και... πτιιι.

Βέβαια μπορεί εμείς να φρίττουμε, αυτοί όμως τ' άρπαξαν χοντρά...

Εμένα μού αρέσει πολύ η διασκευή του Johnny Cash στο Hurt. (Edit: Προσπάθησα να βάλω και link, αλλά κάθε φορά έβγαζε not available...)

Προσθήκη Lexilogist:
Να μη λείπει το συγκεκριμένο αριστούργημα. Το γιουτιουμπάκι που διάλεξες δεν επιτρέπει embedding. Οπότε ρίχνω εναλλακτικά αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=o22eIJDtKho

**nickel** · 13-04-2008, 06:27 PM

While my guitar gently weeps

I look from the wings at the play you are staging,
While my guitar gently weeps.
As I'm sitting here, doing nothing but aging,
Still, my guitar gently weeps.

Το 1968 ο Τζορτζ Χάρισον έγραψε ένα ντέμο του τραγουδιού του με ακουστική κιθάρα. Οι υπόλοιποι Μπιτλς δεν ενθουσιάστηκαν αν και δοκίμασαν να το παίξουν κι έτσι κι αλλιώς και παραλλιώς. Ο Τζορτζ δεν το έβαλε κάτω. Φώναξε το φίλο του τον Έρικ Κλάπτον και έστησαν την εκδοχή που είναι γνωστή από το White Album.

Περισσότερα από τη Wikipedia:

The composition was met with little to no interest by the other Beatles. The band recorded it several times, at first in the aforementioned acoustic style, and later in an electric version featuring a backward guitar solo (as Harrison had done in "I'm Only Sleeping" on Revolver), but no version seemed to work. Let down but undaunted, Harrison invited his friend Eric Clapton to join him during a day's recording session. Despite Clapton's doubts ("Nobody ever plays on the Beatles' records"), Harrison convinced him otherwise. The inclusion of Clapton allowed a moment's relief from the band's inner turmoil, as well as a chance for Harrison to free himself of lead guitar, playing only rhythm and vocal.

Some have wondered whether the famous solo in "Gently Weeps" is actually played by Clapton; it has been rumoured that the solo was re-recorded and that Clapton's solo was not the one that was pressed. Indeed, the style is reminiscent of Harrison's later lead guitar style, as demonstrated throughout Abbey Road and in his solo work. However, Harrison has said of the solo:

"So Eric played that, and I thought it was really good. Then we listened to it back, and he said, "Ah, there's a problem though; it's not Beatley enough." So we put it through the ADT [automatic double-track] to wobble it up a bit."

Η πρωτότυπη εκτέλεση κυκλοφόρησε στη μεταγενέστερη ανθολογία (Anthology 3) και πρόπερσι στο Love με πρόσθετα ορχηστρικά από τον Τζορτζ Μάρτιν. Είναι οι αγαπημένες μου εκδοχές.

Στο Youtube υπάρχουν διάφορες εκτελέσεις του τραγουδιού από τον Χάρισον, αλλά καμιά δεν έχει τη γλύκα της νεανικής του φωνής. Ξεχωρίζω ένα βιντεοκολάζ με την πρωτότυπη εκδοχή και ένα με την εκτέλεση του τραγουδιού από τον Έρικ Κλάπτον στο αφιέρωμα του 2002, το Concert for George.