Marinos
¥
Είπα μια και έχω χαθεί τελευταία να επανεμφανιστώ συνεισφέροντας στους εορτασμούς των τετραχρόνων της Λεξιλογίας ένα μικρό κατιτίς. Ίσως έχετε διαβάσει το Κουτσό του Χούλιο Κορτάσαρ, ένα από τα πιο χτυπητά χαρακτηριστικά του οποίου είναι η μελετημένη ή τυχαία σειρά των κεφαλαίων, με δοκιμιακές ή άλλες παρεμβολές. Μία από αυτές, το κεφάλαιο 69, είναι στο ισπανικό πρωτότυπο, όπως και στην ελληνική (του Κώστα Κουντούρη) ή στην αγγλική μετάφραση (όπως διαπίστωσα χάρη στην μπλογκόσφαιρα), ένα κείμενο ισπαμερικανικού περιοδικού, ήτοι ένα κείμενο σε ισπανικά με φωνητική ορθογραφία.
Η γαλλική μετάφραση (Julio Cortazar, Marelle, traduit de l’espagnol par Laure Guille-Bataillon (partie roman) et Françoise Rosset (partie essai), Paris : Gallimard 1966) μοιάζει να δυσκολεύτηκε με κάτι τέτοιο, και επέλεξε να παρεμβάλει ένα διαφορετικό κειμενάκι. Πιθανότατα σε συνεργασία με τον συγγραφέα, μια και στην τελευταία σελίδα διαβάζουμε: Laure Guille tient à remercier Julio Cortazar et Philippe Bataillon de l’aide inlassable qu’ils lui ont apportée. Το κειμενάκι έχει γούστο, θαρρώ μάλιστα πως το προτιμώ από την άλι αφτοκτονία / otro suisida του πρωτότυπου. Ορίστε, σε μια πρόχειρη δική μου μετάφραση με κάποιους επεξηγηματικούς λίκνους:
***
69
69
Για να ευχαριστήσει την Ταλίτα για τις τονωτικές βιβλιογραφικές αναφορές της στην ισπαμερικανική γλώσσα, ο Ολιβέιρα καταδέχθηκε να της εγκαταλείψει το εξής αριστούργημα του ελευθεροστοχαστή Τεν, που δημοσιεύτηκε στις Βρυξέλλες το 1877 και σώζεται στην επιθεώρηση Bizarre:
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ
Η επιφάνεια της κοιλάδος του Ιωσαφάτ είναι 60.000.000 τετραγωνικά μέτρα.
Υποθέτοντες εν αρχή εν μόνον ζεύγος εξ εκάστης φυλής, έχομε πέντε ζεύγη ήτοι δέκα άτομα, εφαρμόζοντες δε εις τα δεδομένα αυτά τους κανόνας ανατοκισμού, ευρίσκομεν μέχρι τον κατακλυσμόν 9.289.000 γεννήσεις επί 1.658 έτη∙ από του κατακλυσμού άχρι της εποχής μας, επέρασαν 2.326 έτη∙ εάν πέντε μόνο ζεύγη επέζησαν τότε, τούτα θα είχον γεννήση 2.213.867.610.000 τέκνα∙ προεκτείνοντες τους υπολογισμούς ημών μέχρι του έτους 2000, λαμβάνομεν τον αριθμόν των 34.326.414.259.675.172.000, όστις ομού μετά των 9.289.000 παράγει 34.326.414.259.684.461.000 βλαστούς. Υποτιθέσθω κατά φιλανθρωπίαν ότι άπαντες οι παπισταί σώζονται, του αριθμού αυτών υπολογιζομένου σήμερον εις το 1/7 του πληθυσμού της γης, εκείνος των κατηραμένων θα αποτελείται εκ των γεννηθέντων προ του κατακλυσμού, των γεννηθέντων από του κατακλυσμού μέχρι του έτους 2000, μείον του 1/7 των γεννηθέντων από του έτους 44 μετά Χριστόν∙ ο αριθμός ούτος ισούται με 4.903.773.008.164.544.000 και εν συνόλω ο αριθμός των κατηραμένων συμποσούται εις 29.422.641.251.519.917.000.
Ο μέσος κύβος μεταξύ νεογεννήτου τινός και ενός πλήρως ανεπτυγμένου ατόμου ήνε περίπου 1/20 του μέτρου∙ η μάζα των κατηραμένων ως ανωτέρω συμποσούται εις όγκον σφαίρας ακτίνος 705.540 μέτρων, της ακτίνος της γης ούσης 6.366.200 μέτρων. Εάν δε, συμφώνως προς ωρισμένους Γερμανούς φυσιοδίφας, η απαρχή του ανθρώπου μετρά ήδη 80.000 έτη, ο αριθμός των κατηραμένων νεκρών σχηματίζει κύβον πλέον ή τριπλάσιον του όγκου της γης.
Πώς λοιπόν δύνανται 34.326.414.260 δισεκατομμύρια ανεστημένων να συγκεντρωθώσι ίνα κριθώσι εις επιφάνειαν 60.000.000 τετραγωνικών μέτρων; πώς η μάζα αύτη των κατηραμένων θα διήβαινε λίθους και βράχους διαφόρων ειδών εις βάθος 5.660.660 μέτρων;
