Είναι ακριβό το βιβλίο;

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Γράφει ο Γιάννης Μπασκόζος στο Βήμα:

Είναι ακριβό το βιβλίο;

«Μόνο 19 ευρώ;» γράφει ειρωνικά ένας αναγνώστης της εφηµερίδας µας. «Στην Αγγλία το αγοράζεις σε paperback µε 5,99 στερλίνες (δηλαδή λιγότερο από 7 ευρώ – τιµή Amazon σήµερα). Εδώ όµως πρέπει να κρατήσουµε την παράδοση του ακριβού βιβλίου για λίγους. ∆ηλαδή το ένα τριακοστό ενός βασικού µισθού». Το σχόλιο αυτό γράφτηκε κάτω από την παρουσίαση του νέου βιβλίου της Χίσλοπ Το νήµα. Σε άλλο µπλογκ διαβάζω κάποιον που σχολιάζει ότι δεν µπορεί να πληρώσει πάνω από 20 ευρώ για να διαβάσει το καινούργιο βιβλίο του αγαπηµένου του έλληνα συγγραφέα αστυνοµικών ιστοριών. Στο site των εκδόσεων της Ωκεανίδας έχει ανάψει µια συζήτηση για το ογκώδες βιβλίο του Άτλαντα, της Αϊν Ραντ. Ενας αναγνώστης διαµαρτυρήθηκε «πώς γίνεται ένα βιβλίο που µπορεί να το αγοράσει κανείς καινούργιο από το εξωτερικό, στα αγγλικά, για λιγότερο από 10 ευρώ, να κυκλοφορήσει σε τρεις τόµους και να χρειαστεί να πληρώσει κανείς πάνω από 50 ευρώ! Και µετά µιλάµε για κρίση του βιβλίου στη χώρα µας». Ο διάλογος φούντωσε και ανάγκασε τον εκπρόσωπο του εκδοτικού οίκου, Νίκο Μεγαπάνο, να παρουσιάσει την αναλυτική κοστολόγηση. Παραθέτω: Συγγραφέας 1,50, µεταφραστής 2,27, επιµελητής 0,49, διορθωτής 0,49, στοιχειοθέτης 0,41, γραφίστας εξωφύλλου 0,14, χαρτέµπορος 0,80, τυπογράφος 0,20, βιβλιοδέτης 0,40, βιβλιοπώλης 8,45, ΦΠΑ 1,22, εκδότης 3,63. Λιανική τιµή 20 ευρώ. Νέος κύκλος σχολίων. Γράφει κάποιος: «Από τον επιµερισµό του κόστους συνάγεται αβίαστα το συµπέρασµα πως το µεγαλύτερο µέρος πάει στο βιβλιοπωλείο!». Η απάντηση του εκδότη είναι ότι το βιβλιοπωλείο περνάει κρίση και έχει τα δικά του έξοδα.

Σε ένα άλλο blog η συζήτηση για την τιµή του βιβλίου παίρνει άλλη τροπή. Κάποιος πηγαίνει σε κεντρικό κατάστηµα και θέλει να αγοράσει το βιβλίο του Τζέιµι Ολιβερ Jamie’s Great Britain στα αγγλικά. Η τιµή είναι 43 ευρώ, ενώ στο Amazon µόνο 9,90 στερλίνες (11,57 ευρώ). Αναρωτιέται πού πάει η διαφορά. Στη συζήτηση παρεµβαίνουν και εκδότες, όπου ανάµεσα στα άλλα εξηγούν ότι από ένα βιβλίο που πουλάει θα πρέπει να «ζήσουν» και τα βιβλία που δεν πουλάνε αλλά είναι σηµαντικό να εκδοθούν.

Ξέρω ότι ούτε οι βιβλιοπώλες ούτε οι εκδότες δέχονται ότι το βιβλίο είναι ακριβό στην Ελλάδα. Ελα όµως που οι αναγνώστες διαφωνούν. Μήπως τελικά η λύση βρίσκεται κάπου αλλού; Μήπως η όλη διάρθρωση του κλάδου (παραγωγή - διακίνηση - πώληση) είναι στρεβλά οργανωµένη, και µάλιστα µε νόρµες του παρελθόντος; Οι όποιες λύσεις πρέπει να στοχεύουν να προστατέψουν το βιβλίο αλλά και τον βιβλιόφιλο.

(Για παρακολούθηση της συζήτησης µπείτε στα: Γιατί είναι τόσο ακριβά τα βιβλία; (του Νίκου Μεγαπάνου, εκδότη της Ωκεανίδας), http://donteverreadme.wordpress.com)​
 
Εμ δεν είναι ακριβό; Δεν είναι φοβερό που όλα σε αυτή τη χώρα προσαρμόστηκαν σε μισθούς μη ελληνικούς; Και οι εκδότες γκρινιάζουν όλη την ώρα και προσπαθούν να βγάλουν τα σπασμένα 3 βιβλίων στην τιμή του ενός. Ε, δεν πάει έτσι, κύριοι εκδότες και βιβλιοπώλες! Σκεφτήκατε ποτέ ότι θα πουλούσατε περισσότερα αν ρίχνατε τις τιμές; Αλλά η λογική της αρπαχτής στην τουριστική ταβέρνα το καλοκαίρι που σου σερβίρει τα σιχάματα πανάκριβα γιατί σκέφτεται ότι δεν θα σε ξαναδεί και θέλει να σου τα πάρει μια φορά, έχει επικρατήσει παντού μου φαίνεται.

Και μετά όπως γνωρίζουμε όλοι την πληρώνει ο μεταφραστής και ο κάθε εργαζόμενος για την κλάψα τους και για την κακοδιαχείρισή τους που τον απολύουν ή του λένε ότι πρέπει να του μειώσουν την τιμή της σελίδας στο μισό.

Για να παραφράσω και τα Διάφανα Κρίνα: Έγινε η αισχροκέρδεια, συνήθειά μας... και την αποδεχόμαστε ως νόρμα, μου φαίνεται.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Να προσθέσω κάποια στοιχεία από τα προτεινόμενα νήματα των συζητήσεων, που διευκολύνουν την κατανόηση ορισμένων ενδεχομένως ασαφών σημείων από το πιο πάνω άρθρο.

Το κοστολόγιο του βιβλίου που αναφέρει ο Ν. Μεγαπάνος αφορά 3000 αντίτυπα (το γράφει στο άρθρο του). Επίσης, επειδή κάποιοι ίσως παραξενευτούν, το κοστολόγιο έχει πάγιο μέρος και αναλογικό μέρος. Πάγια είναι κυρίως τα έξοδα για την προετοιμασία του βιβλίου: Στοιχειοθεσία, εξώφυλλο και όλος ο μεταφραστικός κύκλος (ναι, είναι αλήθεια ότι ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων προβλέπει ποσοστά και για τους μεταφραστές --στην πράξη, υπάρχει πάγια αμοιβή, διαδικασία με την οποία καλύπτονται και οι μεταφραστές των λιγότερο εμπορικών βιβλίων). Γι' αυτό και το περίεργο, να είναι μικρότερο στα 3000 αντίτυπα το ποσό υπέρ του συγγραφέα (1,50) από το συνολικό κόστος της μετάφρασης (2,27+0,49+0,49 = 3,25), που μοιάζει με τη σειρά του συγκρίσιμο με το κέρδος του εκδότη. Αυτό σημαίνει ότι ενώ στα 3.000 αντίτυπα ο συγγραφέας θα εισπράξει 4.500 ευρώ, στα 30.000 αντίτυπα (αν τα φτάσει το βιβλίο --καλοπούλητο) θα εισπράξει 45.000. Αντίθετα, το συνολικό κόστος της μετάφρασης θα είναι ίδιο και στις δύο περιπτώσεις: 9750 ευρώ.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αναλυθούν τα στοιχεία αυτά. Ένα συμπέρασμα που μοιάζει προφανές είναι ότι ένα μεγάλο κόστος της τιμής πώλησης του βιβλίου πηγαίνει στο βιβλιοπωλείο. Ο εκδότης φαίνεται να έχει συνεταίρο του τον βιβλιοπώλη,κάτι που ενισχύεται (αν τηρούνται οι αναλογίες --που δεν το πιστεύω, αλλά και δεν το ξέρω) ακόμη και σε μεγάλα τιράζ (δείτε τον πίνακα πιο κάτω). Ο αντίλογος (που επίσης παρουσιάστηκε στις συζητήσεις) είναι ότι, αν ήταν έτσι τα πράγματα, θα είχαμε πήξει στα βιβλιοπωλεία. Όπως γνωρίζουμε όμως όλοι, το αντίθετο συμβαίνει: Τα μικρά βιβλιοπωλεία κλείνουν, το παιχνίδι γίνεται από τα μεγάλα βιβλιοπωλεία και τις αλυσίδες πολυκαταστημάτων.

Στην πραγματικότητα, είμαστε κτγμ θύματα ενός φαύλου κύκλου βασισμένου στους αριθμούς. Τη γλώσσα μας δεν την μιλάνε και τόσο πολλοί άνθρωποι στον κόσμο και από αυτούς, το ποσοστό των αναγνωστών είναι μικρό. Αν συνυπολογίσουμε ότι από τους χιλιάδες τίτλους που κυκλοφορούν κάθε χρόνο μικρός είναι ο αριθμός αυτών που θα ξεκινήσει με τιράζ στα 3000 κομμάτια, είναι ολοφάνερο ότι υπάρχουν πολλά αδιέξοδα μπροστά μας. Ένα ακόμη πρόβλημα από τους πολλούς και εν πολλοίς ασύμφορους τίτλους είναι η πίεση με τη συμπίεση των αμοιβών των μεταφραστών κλπ. συντελεστών.

Ας δούμε όμως και μερικούς ακόμη αριθμούς, με βάση τα στοιχεία που δίνει πιο πάνω ο εκδότης και με την υπόθεση ότι δεν υπάρχουν οικονομίες κλίμακας στα εκτυπωτικά, δεν υπάρχουν άλλες συμφωνίες κλπ και ότι θα πουληθούν όλα τα αντίτυπα και στις τέσσερις περιπτώσεις (Προσθήκη: Οι επόμενοι υπολογισμοί είναι δικοί μου):

αντίτυπα| 1.000 | 3.000 | 10.000 | 30.000 είσπραξη | 20.000 | 60.000 | 200.000 | 600.000
συγγραφέας (7,50%)| 1.500| 4.500| 15.000| 45.000
μεταφραστής (πάγιο)| 6.810| 6.810| 6.810| 6.810
επιμελητής (πάγιο)| 1.470| 1.470| 1.470| 1.470
διορθωτής (πάγιο)| 1.470| 1.470| 1.470| 1.470
στοιχειοθέτης (πάγιο)| 1.230| 1.230| 1.230| 1.230
γραφίστας εξωφύλλου (πάγιο)| 420| 420| 420| 420
χαρτέμπορος (4,00%)| 800| 2.400| 8.000| 24.000
τυπογράφος (1,00%)| 200| 600| 2.000| 6.000
βιβλιοδέτης (2,00%)| 400| 1.200| 4.000| 12.000
βιβλιοπώλης (42,25%)| 8.450| 25.350| 84.500| 253.500
ΦΠΑ* (6,10%)| 1.220| 3.660| 12.200| 36.600
Εκδότης | -3.970 (ζημία)| 10.890| 62.900| 211.500

* Ο ΦΠΑ στα βιβλία είναι 6,50%, το 6,10% προκύπτει από τη χρήση των αρχικών στοιχείων.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Δεν είναι φοβερό που όλα σε αυτή τη χώρα προσαρμόστηκαν σε μισθούς μη ελληνικούς;
Ακριβώς. Αν σκεφτούμε πόσο κόστιζε ένα βιβλίο στην προ ευρώ εποχή και πόσο κοστίζει τώρα, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο Έλληνας καταναλωτής πιάστηκε "κώτσος" από την αλλαγή του νομίσματος. Εκεί που έδινε 1000 δραχμές για ένα βιβλίο (δεν θυμάμαι αν υπήρχαν και κάτω από χιλιάρικο), ξαφνικά άρχισε να του φαίνεται πολύ φυσικό να δίνει 18 ευρώ, δηλαδή 6.120 δραχμές, ενώ οι μισθοί εννοείται δεν εξαπλασιάστηκαν.

Όσο για το ερώτημα του τίτλου, ναι, φυσικά είναι πολύ ακριβά τα βιβλία στην Ελλάδα. Γι' αυτό έχω σταματήσει εδώ και χρόνια να αγοράζω ελληνικά βιβλία, εκτός αν πρόκειται για κάτι πολύ συγκεκριμένο.
 
Και ο ψιλικατζής περνάει κρίση αλλά δεν αγοράζει το γάλα 1 ευρώ και το πουλάει 2. Ούτε θα ανεβάσει την τιμή του επειδή τού χάλασαν τα γαριδάκια και τα πέταξε. Είναι θράσος και μόνο να τα λέει αυτά κάποιος σαν νόμιμες δικαιολογίες.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Και ο ψιλικατζής περνάει κρίση αλλά δεν αγοράζει το γάλα 1 ευρώ και το πουλάει 2. Ούτε θα ανεβάσει την τιμή του επειδή τού χάλασαν τα γαριδάκια και τα πέταξε.
Βασικά, το κέρδος σε κάποια προϊόντα περιπτέρου κτλ υπερβαίνει το 100%, και συχνά σε αυτό συνυπολογίζεται και το κόστος του προϊόντος που δεν θα πουληθεί, όπως και η απώλεια κέρδους από το προϊόν που θα πουληθεί με έκπτωση. Το ίδιο συμβαίνει και στα μαγαζιά που πωλούν άλλα είδη, όπως ρούχα. Φυσικά, λόγω κρίσης τα τελευταία χρόνια πωλείται γενικώς λιγότερο εμπόρευμα από όσο αγοράζει ο μαγαζάτορας, και γι' αυτό τα μαγαζιά υφίστανται ζημιά (έχει μειωθεί κατακόρυφα η κίνηση και τους μένει το εμπόρευμα).

Για το βιβλίο τώρα, το ρεζουμέ είναι ότι το βιβλίο είναι ακριβό γιατί οι εκδότες καλύπτουν με κάποια εμπορικά βιβλία ζημιές από άλλα;
 
Βασικά, το κέρδος σε κάποια προϊόντα περιπτέρου κτλ υπερβαίνει το 100%, και συχνά σε αυτό συνυπολογίζεται και το κόστος του προϊόντος που δεν θα πουληθεί, όπως και η απώλεια κέρδους από το προϊόν που θα πουληθεί με έκπτωση.

Σε ποια προϊόντα; Το μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους έχουν οι μαστίχες (γύρω στο 30-40%), αλλά δεν βγάζεις λεφτά με μαστίχες. Τα υπόλοιπα προϊόντα είναι της τάξης του 20%.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Είκοσι λεπτά που μου ζήτησε ψιλικατζής για έναν φάκελο αλληλογραφίας και όταν κόντεψα να τον δείρω, κατέβηκε στα δέκα λεπτά μουρμουρίζοντας «Ναι, αλλά θέλεις να τα βρίσκεις δέκα η ώρα το βράδυ. Γιατί δεν αγοράζεις ένα πακέτο να έχεις φτηνά στο σπίτι σου;»

Για εμένα, από τη σκοπιά του μεταφραστή, το ανησυχητικό είναι ότι με δεδομένη την εξάρτηση από τα σημεία πώλησης και την υποχρεωτική τιμή πώλησης, οι εκδότες συμπεραίνουν ότι το μοναδικό σημείο όπου μπορούν να κάνουν οικονομίες κλίμακας είναι στο κόστος παραγωγής και στον αριθμό των τίτλων. Και ενώ υπάρχουν συντελεστές όπου μπορούν να έχουν οικονομίες στην παραγωγή επειδή μπορεί να υπάρξουν οικονομίες εντάσεως κεφαλαίου (π.χ. νέος εκτυπωτικός εξοπλισμός), το βιβλίο εξαρτάται, τελικά, από ένταση εργασίας (συγγραφικά, μεταφραστικά) και εκεί, οι πιέσεις συνεπάγονται ποιοτικά προβλήματα.

Από φίλο έμαθα ότι η καινούργια μόδα στους ήδη κακοπληρωμένους και μεταφραστικά προβληματικούς υποτιτλισμούς είναι να κόβεται το έργο σε 2 ή 3 ή περισσότερα μέρη, σαν να είναι τεχνική μετάφραση, και να βασίζονται στον επιμελητή να στρώσει το σύνολο. Ανάλογη μέθοδο ακολούθησε τους προηγούμενους μήνες εκδότης του περιπτέρου (εννοώ εκδότη που διακινεί μεγάλο αριθμό μέσω περιπτέρων) που μοίρασε κλασικά έργα σε πολλούς (κακοπληρωμένους) μεταφραστές και βασίστηκε στον επιμελητή.

Δεν ξέρω πού θα φτάσει αυτή η υποβάθμιση των ουσιαστικών παραγωγών του βιβλίου ως πνευματικού προϊόντος. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει εύκολη απάντηση, αλλά αυτό το ποσοστό του βιβλιοπώλη στη συνολική τιμή δείχνει προβληματικό. Από την άλλη, κι εκείνοι έχουν προσωπικό, νοίκια, στοκάρουν βιβλία. Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα πού θα πάει το πράγμα, αλλά φοβάμαι ότι η τωρινή κατάσταση δεν οδηγεί πουθενά πέρα από την πολύ μεγάλη συρρίκνωση όλου του εκδοτικού χώρου.
 
Και να παραθέσω ένα παραδειγματάκι που έχει γενικώς σχέση με τη γενικότερη μιζέρια τους και όχι άμεση σχέση με την τιμή του του βιβλίου.

Πριν μια εβδομάδα πασίγνωστος εκδοτικός οίκος με τον οποίο έχω συνεργαστεί πολλές φορές και διατηρώ "φιλικές" σχέσεις έδωσε αρνητική απάντηση στο αίτημά μου για δωρεά βιβλίων στη βιβλιοθήκη του σχολείου του γιου μου, που προσπαθούμε να την εμπλουτίσουμε, με την πρόφαση της κρίσης.

Για μένα είναι ενδεικτικό και της πολιτικής τους, αφού μιλάμε για καμιά δεκαριά τίτλους με μηδαμινό κόστος μπροστά σε όσα κερδίζουν ή έχουν κερδίσει και από μένα ακόμα, αλλά και του:


Επαναλαμβάνω και το αξίωμα της αγοράς: Φτωχός εκδότης δεν υπάρχει (μιλάμε για τους πιο μεγάλους και γνωστούς)

Τέλος, ήθελα να πω γι' αυτό που λέει η Αλεξάνδρα ότι δεν αγοράζει βιβλία από εδώ. Εν μέρει συμφωνώ, αλλά από την άλλη νιώθω υποχρέωση να στηρίξω και τα βιβλία φίλων και γνωστών που ξέρω με τι κόπο και τι αντιξοότητες τα έβγαλαν και φυσικά τους εκμεταλλεύονται οι εκδότες. Θα μου πείτε, μα τα χρήματά σου δεν πάνε στον συγγραφέα, αλλά στον εκδότη. Και ποια είναι η λύση όμως; Να μην αγοράζω κανέναν Έλληνα συγγραφέα ή μεταφραστή; Και μετά τι θα γίνει; Αυτό δεν δίνει πάτημα στους εκδότες να κλαίγονται τελικά και να μειώνουν τις τιμές στους μεταφραστές όπως είπα παραπάνω ή να δίνουν ένα κομμάτι ψωμί στους συγγραφείς;

Πολλά ερωτήματα μαζεμένα που με προβληματίζει η απάντησή τους. :(
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Από την άλλη, μετά από την επόμενη πρωτοβουλία, αναρωτιέσαι αν όλοι οι αγοραστές θα αγόραζαν αλλιώς τόσα βιβλία, τι θα γίνουν αυτά που αγοράστηκαν (για καλό σκοπό), και πόσα βιβλία δεν θα αγοραστούν:

Πάνω από 110.000 βιβλία στο bazaar βιβλίου του Bήμα fm
Τα έσοδα, πάνω από 115.000 θα διατεθούν στα Κέντρα Αλληλεγγύης Αθηναίων και Καλλιθέας
 
Από την άλλη, μετά από την επόμενη πρωτοβουλία, αναρωτιέσαι αν όλοι οι αγοραστές θα αγόραζαν αλλιώς τόσα βιβλία, τι θα γίνουν αυτά που αγοράστηκαν (για καλό σκοπό), και πόσα βιβλία δεν θα αγοραστούν:

Δεν το κατάλαβα αυτό, δόκτορα. Το εξηγείς λίγο; :)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Δεν έχω δει τι βιβλία περιέχει ο πάγκος του Βήματος. Υποθέτω ότι πρόκειται για στοκ από τις ειδικές εκδόσεις του ΔΟΛ, που μοιράζονται ένθετες με τις εφημερίδες κλπ. Κάποια από αυτά είναι γεροί τίτλοι.

Απλώς ακούω κόσμο που δηλώνει ότι «ευτυχώς, να πάρουμε κι εμείς ένα φτηνό βιβλίο», άλλοι να σκέφτονται «ακόμη και δώρο να τα κάνουμε, γιατί όχι;», ενώ οι υπεύθυνοι δηλώνουν ότι τα πιο ζητούμενα βιβλία είναι τα «ταξιδιωτικά» και τα «λευκώματα». Και αναρωτιέμαι, ποιο είναι τελικά το περίφημο «αναγνωστικό κοινό» που διεκδικούν και επικαλούνται οι πάντες.

Προφανώς έχω κι εγώ πολλές απορίες και καθόλου απαντήσεις.
 
Κι εγώ έχω πάψει να διαβάζω ελληνικά βιβλία, πλην κάποιας εξαιρετικής περίπτωσης. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι τιμές υπάρχουν στο εξωτερικό κι όταν πρωτοήρθα στην Αγγλία έπαθα σοκ.
 

nickel

Administrator
Staff member
Καλημέρα. Ένα σενάριο για το μέλλον (το κοντινό, αν θέλετε):

Γνωστός μεταφραστής και επιμελητής παίρνουν τα δικαιώματα για τη μετάφραση του τάδε βιβλίου. Το διαφημίζουν στο διαδίκτυο με ό,τι χρειάζεται: ξένες βιβλιοκριτικές, περιγραφή, μετάφραση ενός κεφαλαίου. Κάνουν εικονική προείσπραξη από υποψήφιους αναγνώστες που είναι μέλη ηλεκτρονικής βιβλιολέσχης (δέσμευση, χωρίς μεταφορά χρημάτων) και, όταν υπάρχουν Χ ενδιαφερόμενοι αγοραστές, προχωρούν στη μετάφραση του βιβλίου και την έκδοσή του σε ηλεκτρονική μορφή. Αν κάνουν κακή δουλειά, θα τα ακούσουν και την επόμενη φορά θα δυσκολευτούν να βρουν πελάτες. Αν το έργο είναι καλό και έχουν κάνει καλή μετάφραση, θα πουλήσουν και άλλα βιβλία της ηλεκτρονικής έκδοσης (η οποία μπορεί πια να κάνει πιένες και σε πειρατικά αντίτυπα) ή θα δουν επίσης το βιβλίο να τυπώνεται. Επεξεργαστείτε τις λεπτομέρειες και πείτε μου:
  • (α) στις παραγγελίες για πόσα αντίτυπα θα αποφασίζεται η έκδοση;
  • (β) ποια θα είναι η (μίνιμουμ) αμοιβή του μεταφραστή στον μίνιμουμ αριθμό αντιτύπων τού (α) και
  • (γ) ποιο θα είναι το ποσοστό του για τις επόμενες πωλήσεις;
  • (δ) πόσο θα πρέπει να πουλιέται το ηλεκτρονικό βιβλίο μέσω της λέσχης;
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Ας προσθέσω στον προβληματισμό σου, Νίκελ, μερικά στοιχεία ακόμη:

Αυτή τη στιγμή υπάρχει δέσμευση των μεγάλων ηλεκτρονικών βιβλιοπωλείων να μην πωλούν τα ηλεκτρονικά αντίτυπα κάτω από ένα ποσοστό επί της τιμής του τυπωμένου βιβλίου (νομίζω 70%).

Υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί ο αριθμός των πειρατικών αντιτύπων;
 

nickel

Administrator
Staff member
Υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί ο αριθμός των πειρατικών αντιτύπων;
Όχι, αλλά μπορεί κανείς να σκεφτεί μια διαδικασία στην οποία ο αναγνώστης ή χρήστης πειρατικού βιβλίου θα πληρώνει κάποια στιγμή ένα συμβολικό αντίτιμο εξάλειψης των τύψεων. Για να μπορούν να υπάρχουν ηλεκτρονικά βιβλία.
 
Υπάρχει ένα πρόβλημα σ' αυτήν την ιδέα. Μόνο ένας ήδη γνωστός μεταφραστής θα μπορεί να πάρει τα δικαιώματα, φαντάζομαι. Γιατί αφού τα δικαιώματα θα ανήκουν στην εκδοτική, προφανώς δεν θα τα δώσει στον οποιονδήποτε. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω, δεν είμαι και σχετικός με το άθλημα.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Γιατί να μην τα δώσει, αν ο μεταφραστής τα πληρώσει; Εκτός κι αν μιλάμε για κανέναν Νταν Μπράουν, ή για συγγραφείς που συνεργάζονται με κάποιο συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο, δεν νομίζω ότι αυτό είναι πρόβλημα.
 

crystal

Moderator
Νομίζω σας είχα αναφέρει τις προάλλες ότι είχα εξαγριωθεί, όταν αναζητώντας την Άννα Καρένινα στα βιβλιοπωλεία ανακάλυψα ότι πρέπει να δώσω γύρω στα 40 ευρώ και για τους δύο τόμους (με σκληρό εξώφυλλο, μέτριας ποιότητας χαρτί κλπ). Είναι αδιανόητο τα κλασικά βιβλία να μην είναι προσιτά σε όλους - κι εδώ δεν υπάρχει καν η δικαιολογία των πανάκριβων δικαιωμάτων.
Πριν από μερικές εβδομάδες έψαχνα το πέμπτο βιβλίο της σειράς A Song of Ice and Fire, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο. Όλα τα προηγούμενα κυκλοφορούσαν σε paperback, γύρω στα 9 ευρώ το καθένα. Το πέμπτο το έβρισκα παντού με σκληρό εξώφυλλο, μια γκουμούτσα που έχει βάρος όσο και τα άπαντα της Τζέιν Όστεν. Η τιμή; 25 ευρώ. Στο θεό τους - για το αμετάφραστο! Από περιέργεια έψαξα στο Amazon και είδα ότι έχει βγει και σε paperback, το οποίο έχει την ίδια πάνω-κάτω τιμή με τα προηγούμενα. Τώρα γιατί δεν υπάρχει πουθενά στα ελληνικά βιβλιοπωλεία...
Δόχτορα, στο παζάρι του Βήματος ο κόσμος έκανε γιουρούσι. Απίστευτη αίσθηση να ξέρεις ότι τα πάντα πουλιούνται 1 ευρώ. Και το χάρηκα πολύ επειδή τα περισσότερα ήταν όντως γεροί τίτλοι - η σειρά του Τσιφόρου, Έλληνες λογοτέχνες, κλασική ξένη λογοτεχνία κ.λπ.
 

Earion

Moderator
Staff member
Υπάρχουν άλλοι δύο κρίκοι στην αλυσίδα μεταξύ συγγραφέα και εκδότη: ο ατζέντης του συγγραφέα και το γραφείο που πρακτορεύει τα πνευματικά δικαιώματα εκδοτικών οίκων του εξωτερικού στην Ελλάδα. Από αυτά τα τελευταία δεν υπάρχουν πολλά στην Ελλάδα, (μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού) και είναι συνηθισμένοι είτε στο να "βγάζουν σε πλειοδοσία" τα δικαιώματα ενός βιβλίου, ευνοώντας, εννοείται, τον μεγαλοεκδότη που μπορεί να πληρώσει περισσότερα, είτε στο να "πουλάνε" απροσχημάτιστα τον μικρό εκδότη για χάρη των μεγάλων. (Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως κάτι τέτοιο έχει συμβεί πάνω από μία φορά: βλέποντας ότι ο μικρός εκδότης ενδιαφέρεται για κάποιον τίτλο ή κάποιο συγγραφέα, το γραφείο ειδοποιεί κάποιον από τους μεγάλους ότι υπάρχει ζήτηση...)
 
Top