Το παραλήρημα των 4, των 44, των 144...

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Σε έναν μακρινό πλανήτη, που το όνομά του δεν είναι ακόμη γνωστό με βεβαιότητα, γίνονται πράματα και θάματα: μηχανορραφίες, απιστίες, ανορθογραφίες... και πολλά άλλα, που θα τα αποφασίζει όποιος παίρνει τη σκυτάλη :D Είπαμε να βάλουμε μερικούς (λίγους) κανόνες και... ο λόγος στους συγγραφείς!
  • Συνεχίζουμε το κείμενο από εκεί που το έχει αφήσει ο προηγούμενος, αλλά κανένας δεν υποχρεώνεται να συνεχίσει την ίδια πλοκή ή να μείνει καν στον ίδιο πλανήτη.
  • Απαγορεύεται το πινγκ πονγκ. Όποιος γράφει, θα πρέπει να αφήνει τουλάχιστον 4 ώρες και 1 ανάρτηση άλλου να μεσολαβήσουν προτού ξαναγράψει. Εναλλακτικά, να αφήνει τουλάχιστον 3 αναρτήσεις ακόμα μετά την τελευταία δική του.
  • Επιτρέπεται να σκοτώνουμε τους ήρωες, ακόμα κι αν δεν τους δημιουργήσαμε εμείς. Επιτρέπεται όμως και η ανάσταση νεκρών, αρκεί να μη γίνει πάνω από 2 φορές.
  • Δεν τσακωνόμαστε με τους άλλους αν μας χαλάσουν την ιστορία. Να θυμάστε: τα σημεία στίξης δεν είναι φονικά όπλα!

Όσοι πιστοί, προσέλθετε!
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Ουβερτούρα

«Πτούι!» αναφώνησε και ίσιωσε το μονόκλ του. Δεν ήταν και πολύ κομιλφό να πτύσει στ' αλήθεια, ωστόσο το πταίσμα του ήταν ασυγχώρητο: είχε ξεχάσει στο σπίτι του τον Γλωσσικό Οδηγό και τώρα του ήταν αδύνατον να βρει τον προορισμό του. Με καταρρακωμένο το ηθικόν, κατηφόρισε κατηγορηματικά προς το κοντινότερο κέντρο κατεύθυνσης, όπου μια κοπέλα με μοβ ανταύγειες μασούσε επιδεικτικά το τσουλούφι της. «Μωβ, μοντιέ», σκέφτηκε εκείνος, «πού οδεύει αυτός ο τόπος;» Ήταν από καλή οικογένεια, βλέπετε, πολύ καθώς πρέπει, και πάντα στην πένα, τι στην πένα, στην τρίχα. Και μιας και είπαμε για τρίχα θα ανοίξουμε μια παρένθεση να περιγράψουμε την άψογη χωρίστρα που χώριζε στα δύο τα πλούσια καστανά μαλλιά του. Μια χωρίστρα αξιοθαύμαστη που, για να λέμε την αλήθεια, την έφτιαχνε κάθε πρωί με το χάρακα, γιατί τίποτα δεν τον εκνεύριζε περισσότερο από τρίχες που αυτομολούσαν εκατέρωθεν αυτού του επιτεύγματος της γεωμετρίας - εκτός ίσως από όλους αυτούς τους νεοτερισμούς (που τους πρόφερε «νεωτερισμούς») της έκφρασης που είχαν αρχίσει να ξεφυτρώνουν δεξιά κι αριστερά. Φανταστείτε, υπήρχαν κάτι λιμοκοντόροι που αναγνώριζαν ελευθερία της ορθογραφίας, μάλιστα, ελευθερία! Και τώρα τούτη 'δώ η σουρλουλού, με τη μοβ κόμη!

Βιαζόταν όμως, κι έτσι αποφάσισε να αφήσει κατά μέρος το κήρυγμα που έκανε συνήθως σε κάτι τέτοια ακατάστατα στοιχεία, πήρε μια βαθιά ανάσα και ρώτησε:

«Νεαρά, θα με ευαρεστούσε ιδιαιτέρως εάν είχατε την ευγενή καλωσύνη να με ενημερώσετε ως προς το πόθεν δύναμαι να μεταβώ εις το Συνέδριο των Καλλιεργητών»

«2 4gwna pio ktw», του απάντησε εκείνη.​
Οχ, ετέρα τις από την Γκρήκλη, σκέφτηκε συντετριμμένος. Αγνοώντας πεισματικά το όμικρον που μόλις του είχε ξεφύγει από την ταραχή του, επέμεινε:
«Δηλαδή δύναμαι να υπάγω και περιπατών;»
«n», του είπε εκείνη.
«Ευχαριστώ»,​
είπε και αναχώρησε βιαστικός και αφηρημένος, ξεσκονίζοντας μια αόρατη τούφα σκόνης από το τουίντ σακάκι του, και πάλι καλά εδώ που τα λέμε, γιατί δεν άκουσε το «tpt» που μόλις είχε ξεστομίσει εκείνη αντί άλλης απάντησης. Βλέπετε, κάτι τέτοια του ανέβαζαν την πίεση, και ο γιατρός του, συγγνώμη, ο ιατρός του, του είχε πει να αποφεύγει τις περιττές συγκινήσεις.

Την ίδια στιγμή...
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
«Αυτός ήταν ο πέμπτος ύποπτος που πέρασε από το πρωί και δεν κατάφερες να εκμαιεύσεις αρκετά στοιχεία για τον γλωσσικό του φάκελο, Ζιμζώ», ακούστηκε η αυστηρή φωνή πίσω της. Τινάχτηκε πάνω και στράφηκε προς την πόρτα που οδηγούσε στο γραφείο του υπολινγκουιστή Ναράντζη. Η παρατήρηση από την αυστηρή φωνή μόνο ένα πράγμα μπορούσε να σημαίνει: Ο κοντόχοντρος επικεφαλής της μονάδας της είχε βγει από το δωμάτιο, από όπου παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα στον χώρο της υποδοχής κι ερχόταν για τον τακτικό εξάψαλμο.

«Απορώ, Ζιμζώ, τι ειδική εκπαίδευση σας έκαναν τρεις μήνες ενόψει του Συνεδρίου των Καλλιεργητών. Παρατηρώ ότι υστερείς εκνευριστικά στον παρακινητικό τομέα της αποστολής σου. Δεν δημιουργείς συνθήκες για να μιλήσουν αρκετά οι ύποπτοι, ώστε να συγκεντρώσουμε τα διάφορα αναγκαία στοιχεία», συνέχισε. «Α, και μη νομίζεις ότι δεν με έχουν ενημερώσει από τα κεντρικά ότι ο παππούς σου ήταν βουστροφιστής και συμπαθούσε τους αρχειοκαλλιεργητές.»

«Μα, προϊστάμενε...»

«Δεν χρειάζονται δικαιολογίες. Θέλω απλώς να κάνεις καλά τη δουλειά σου, όπως ξέρεις και όπως ξέρω ότι ξέρεις κλπ κλπ. Με τον επόμενο, να δοκιμάσεις δεκαπεντασύλλαβους», τη διέκοψε. «Και βάλε ή, καλύτερα, βγάλε κάτι, βρε κορίτσι μου, από όλα αυτά που φοράς, που μου ήρθες καλοκαιριάτικα ντυμένη καραγκούνα. Αν δεν χαζέψει ο άλλος βλέποντάς σε μόλις μπει στο γραφείο, πώς θα του πάρεις το πλεονέκτημα για να τον κάνεις ματ;»

Στον πλανήτη μας...



(Και όποιος απορήσει: «Μα έτοιμα τα έχει;» --αποκλείεται να πάρει απάντηση...)
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
...τα πράγματα φαίνεται πως είχαν ηρεμήσει. Είχαν, όμως;

«Μπαμ!» αντήχησε το πιστόλι. Ο κύριος με το μονόκλ σωριάστηκε στο έδαφος. Μια σκιά στάθηκε από πάνω του.
Επιτέλους λογαριαστήκαμε, Βάφαλο Βηλ! σκέφτηκε η σκιά προτού αποχωρήσει.

Στην άλλη μεριά της πόλης...
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
...η Ζιμζώ χαμογέλασε στον επόμενο που μπήκε να ρωτήσει πληροφορίες. Αυτός δεν ήταν από τους συνηθισμένους γλωσσικούς περιηγητές που είχαν γεμίσει όλα τα καταλύματα εδώ και μέρες. Το έδειχνε και το κρυφό φωτάκι που άναψε στο γραφείο της –ο τρόπος να της υποδείξει ο υπολινγκουιστής να έχει τα μάτια της τέσσερα, αν όχι δεκατέσσερα (για να μην πω 144).

«Άλλες συνθήκες, καινούργια καθήκοντα», σκέφτηκε η νεαρή κοπέλα και, μια και δεν είχε προλάβει να υπακούσει στην εντολή του Ναράντζη «περί ελκυστικότερης εμφανίσεως», έλυσε τουλάχιστον βιαστικά το μαντίλι από το κεφάλι της και τίναξε ενστικτωδώς τα μαλλιά της.

Αυτή η κίνηση είναι παγκόσμια γλώσσα και ο νεαρός την κατανόησε αμέσως. Στράφηκε προς την υπάλληλο και πλησίασε με ερωτηματικό ύφος το γκισέ. Η Ζιμζώ τον παρατήρησε με όλη την τέχνη και τις τεχνικές που είχε σπουδάσει. Η σοκολατένια επιδερμίδα του του έδινε έναν εξωτικό τόνο, αλλά δεν ήταν και κάτι ασυνήθιστο στην περιοχή. Άραγε μιλούσε κι αυτός με τη χαρακτηριστική κρυστάλλινη χροιά στη φωνή;

«Άντρας, 25-34, ύψος 185-190, ίσως κιθαρωδός», σκέφτηκε. «Δεν είναι από εδώ –σίγουρο, αλλιώς τι ήρθε να ρωτήσει. Μάλλον Ξυλογενίτης αν κρίνω από το τετράχρωμο φουλάρι. Αυτοί είναι καταστροφή για τα συνέδρια, τα κάνουν όλα λαϊκές μουσικοπανηγύρεις. Γι' αυτό άναψε το φως ο προϊστάμενος, αυτοί είναι επικίνδυνοι. Τούτος εδώ, βάζω στοίχημα, δεν το έχει σε τίποτε να πάρει μαζί του μια κιθάρα και να διακόψει τους ομιλητές του Συνεδρίου με λαϊκά τραγούδια.»

«Γεια σου αδελφούλα», διέκοψε τις σκέψεις της ο νεαρός, που είχε φτάσει μπροστά της. «Άλλο μπήκα να ρωτήσω εδώ, αλλά πρέπει να το πω. Χτες βράδυ είχα ένα όνειρο κι εσύ ήσουν η μούσα μου. Μα πρώτα να σου συστηθώ...»

Η οθόνη της Ζιμζώς αναβόσβησε: Έκτακτη είδηση! Νεκρός, με μία σφαίρα στο στήθος, βρέθηκε ο διευθυντής του Διεθνούς Λαογραφικού Ταμείου, ο γνωστός πανεπιστημιακός Βάφαλο Βηλ. Οι αρχές εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα, καθώς ο επιστήμονας του ΔΛΤ συνδεόταν κατά έγκυρες, μη κατονομαζόμενες πηγές με το εκτός νόμου κίνημα των Διπλοτονιστών.

«Συγγνώμη», είπε η Ζιμζώ στρέφοντας το κεφάλι στον Ξυλογενίτη και χαμογελώντας, «ήταν ένα επείγον υπηρεσιακό. Πώς είπατε το όνομά σας; Τι μπορώ να κάνω να σας βοηθήσω;» Με κάθε της ερώτηση πλάταινε και το χαμόγελό της. «Τώρα θα με δεις, προϊστάμενε», σκέφτηκε.
 

Geysser

New member
Μερικούς ορόφους πιό πάνω, ο Μηχανικός έστρωσε τις μανσέτες του άψογου σακακιού του και κοίταξε έξω από το ανατολικό παράθυρο, προς την μυρμηγκοφωλιά που κάποτε ήταν η πόλη του. Πίσω του, άκουσε το χαρακτηριστικό κλικ ενός αναπτήρα, και μύρισε καπνό και υγραέριο. Δεν γύρισε.
"Δεσποινίς Σαμπώ...", είπε απαλά,τραβώντας το σίγμα - Νότιος, με μια υποψία επαρχίας, διακριτή μόνο σε καλά εκπαιδευμένα αυτιά."Το κάπνισμα είναι άκρως αντιδεοντολογικό."
Η γυναίκα πίσω του βόλεψε καλύτερα το κοκκαλιάρικο σώμα της στην δερμάτινη πολυθρόνα και φύσηξε τον καπνό προς τα πάνω, εκεί που ήταν ο ανιχνευτής.
"Πόσα τσιγάρα λες να χρειαστούν πριν αυτό το πράμμα αρχίσει να σκούζει;" είπε.
Αυτή την φορά ο Μηχανικός γύρισε. Το δεξί του μάτι άλλαξε χρώμα· από σκούρο καφέ, έγινε ανοιχτό βιολετί, δείγμα της αναστάτωσής του.
"Στο προκείμενο, παρακαλώ.Και βγάλτε την μάσκα σας."
 
Top