figure bossuée de méplats singuliers

Είναι κάτι που με παίδεψε πολύ και για το οποίο θα ήθελα τη γνώμη σας. Πρόκειται για την περιγραφή ενός προσώπου:

"Glabre, ridée, bossuée de méplats singuliers, la figure, où le menton et le nez, très pointus, faisaient saillie, semblait avoir été sculptée dans un marron par la fantaisie d'un artiste indépentant."

Έχω γράψει:

"Άτριχο, ζαρωμένο, με ασυνήθιστα προτεταμένα τα επίπεδα μέρη του, το πρόσωπό του, όπου προεξείχαν ένα πεταχτό πιγούνι και μια σουβλερή μύτη, έμοιαζε σμιλεμένο σε κάστανο, έμπνευση κάποιου εκκεντρικού καλλιτέχνη."

Ολόκληρος ο χαρακτηρισμός μού θυμίζει "έξεργο" αλλά και τη μάσκα του Αγαμέμνονα. Μου φαίνεται, δηλαδή, πως είναι ένα πρόσωπο με προτεταμένα (bossuée) τα επίπεδα μέρη του (méplats). Επειδή πρόκειται για πρωταγωνιστικό και μάλιστα άκρως συμπαθητικό χαρακτήρα, πρόσθεσα το "ασυνήθιστα", όχι μόνο γιατί υπάρχει η λέξη "singuliers", αλλά και για να δώσω όσο καλύτερα μπορώ το "bossuée", που ενέχει το στοιχείο της παραμόρφωσης. Ωστόσο, δεν ξέρω αν δημιουργείται πρόβλημα με την περιγραφή που ακολουθεί ("όπου προεξείχαν ένα πεταχτό πιγούνι και μια σουβλερή μύτη"). Αυτά ως προς την απόδοσή μου.

Σας ευχαριστώ και πάλι.
 

nickel

Administrator
Staff member
Θα έμενα πιο πιστός, για να αποφύγω και το διπλό «προ-»: με τα επίπεδα μέρη του ασυνήθιστα διογκωμένα.
Συμφωνώ με αυτό το γύρισμα, κι ας λέει «διογκωμένο / παραμορφωμένο από ασυνήθιστα επίπεδα».

Κάποιοι θα πρότειναν ως πιο «ελληνική» τη σύνταξη:
Το πρόσωπό του, άτριχο, ζαρωμένο / ρυτιδιασμένο, με τα επίπεδα μέρη του ασυνήθιστα διογκωμένα, με ένα πεταχτό πιγούνι και μια σουβλερή μύτη να προεξέχουν, έμοιαζε σμιλεμένο σε κάστανο, έμπνευση κάποιου εκκεντρικού καλλιτέχνη.
Ή:
Το άτριχο και ζαρωμένο πρόσωπό του, με...
 
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Άλλαξα και τη σύνταξη, όπως μου προτείνατε.
 
Top