Τα βάσανα του υποτιτλισμού

Εγώ θα το ξαναλέω ώσπου να μαλλιάσουν τα δάχτυλά μου: αυτό το σύστημα που έχουν όλοι πλέον, να τα μεταφράζουν όλα προς τα αγγλικά και μετά από τα αγγλικά προς τις άλλες γλώσσες, ευθύνεται για πολλά από τα λάθη, τις ατέλειες και τις ελλείψεις. Ακόμη κι αν ο μεταφραστής κατά τύχη ξέρει τη γλώσσα πηγή, φοβάται να μεταφράσει αυτά που ακούει, διότι ο επιμελητής ή κάποιος άλλος που θα το ελέγξει αργότερα μπορεί να μην την ξέρει και να του βγάλει λάθος τη μετάφραση. Επίσης στην πορεία αυτή χάνεται η μορφή ευγενείας (τρίτο ενικό, δεύτερο πληθυντικό ή οτιδήποτε σχετικό), διότι στα αγγλικά είναι όλα you, και ενώ μπορεί η γλώσσα πηγή και η γλώσσα στόχος να έχουν μορφές ευγενείας, ισοπεδώνονται και αν ο μεταφραστής δεν ξέρει τη γλώσσα πηγή και βασίζεται μόνο στο αγγλικό κείμενο, θα γράψει απλώς ό,τι κατεβάσει η κούτρα του αναλόγως με το επίπεδο ύφους που βλέπει.

Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εφικτό να έχεις μεταφραστές που να ξέρουν όλες τις γλώσσες, αλλά θα μπορούσαν να περνάνε έστω από διόρθωση σε κάποιον που ξέρει τη γλώσσα. Και θα μπορούσαν να βάζουν πληροφορίες στα αγγλικά template όπου υπάρχει αμφισημία, καθώς και για τις εκφράσεις ευγενείας.
 

SBE

¥
Από τα σχόλια:
I once went to a lecture on film translation by Susan Bassnett from the University of Warwick. Wikipedia describes her as 'a translation theorist and scholar of comparative literature' and so I guess she knows what she is talking about. She made the very interesting point that in Europe there is a strong historical correlation between a country having (a) totalitarian period(s) in the twentieth century and its using dubbing, whereas countries that have a more democratic history tend to favour subtitles;
 
She made the very interesting point that in Europe there is a strong historical correlation between a country having (a) totalitarian period(s) in the twentieth century and its using dubbing, whereas countries that have a more democratic history tend to favour subtitles
Η περίπτωση της Ελλάδας και της Γαλλίας δείχνουν το ακριβώς αντίθετο (μάλιστα μια παλιά έρευνα για τον λειτουργικό αναλφαβητισμό στη Γαλλία θεωρούσε τη μεταγλώττιση ταινιών βασικό παράγοντα). Για άλλες χώρες δεν ξέρω.
 

SBE

¥
Eγώ θεωρούσα πάντα ότι είχε να κάνει με το πώς αντιλαμβάνονταν στην κάθε χώρα το κοινό τους. Στην Ελλάδα η τηλεόραση και το σινεμά πιθανόν να μην θεωρούνταν τόσο πολύ λαϊκά θεάματα όσο στην Ισπανία πχ.
 
So why, as the streaming giant scores more global hits with shows like Squid Game and Call My Agent, isn’t it trying harder to find the right words?
Η ταπεινή μου άποψη: δεν περίμεναν να γίνει τόσο σουξέ το Καλαμάρι. Αλλιώς θα έδιναν μεγαλύτερη προσοχή, όπως ήδη κάνουν με όσα θεωρούν "χάι προφάιλ".

Για την κατακρεούργηση των κορεάτικων σειρών γενικώς, θα είχα πραγματάκια να πω, αλλά λόγω των δηλώσεων απορρήτου που μας βάζουν να υπογράφουμε, my lips are sealed. Η ουσία πάντως είναι μία: περικοπές, χαμηλές αμοιβές, πίεση χρόνου, απουσία επιμέλειας, δηλαδή όπως πάντα, cherchez l'argent.
 

SBE

¥
Σε γενικές γραμμές, οι γλώσσες της Απω Ανατολής υποφέρουν στους υπότιτλους γενικότερα.
 
Top