Kobani / Kobane = Κομπάνι / Κομπάνε

Kobane = Κομπάνι

Εκνευρίζομαι όσο διαβάζω *Κομπανί στο in.gr και το Βήμα (με τη βεβαιότητα ότι οι γαλλόφωνοι αναγνώστες τους θα το διαβάζουν σαν compagnie) επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δεν έκαναν κανένα κόπο να δουν τι λέει το forvo για την προφορά του τοπωνυμίου, πώς το προφέρουν οι ξένοι σταθμοί ή πώς το μεταγράφουν τα άλλα ΜΜΕ, ακόμα και τα Νέα.

---

Από 12/10 Βήμα και in.gr άρχισαν κι αυτά να γράφουν Κομπάνι.

nickel said:

Εκνευρίζομαι όσο διαβάζω *Κομπανί στο in.gr και το Βήμα (με τη βεβαιότητα ότι οι γαλλόφωνοι αναγνώστες τους θα το διαβάζουν σαν compagnie) επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δεν έκαναν κανένα κόπο να δουν τι λέει το forvo για την προφορά του τοπωνυμίου, πώς το προφέρουν οι ξένοι σταθμοί ή πώς το μεταγράφουν τα άλλα ΜΜΕ, ακόμα και τα Νέα.

Click to expand...

Mα τι σημασία έχει πώς το προφέρουν οι άλλοι; Το θέμα είναι πώς το προφέρουμε εμείς. Tα πιο πολλά τούρκικα με τόνο στη λήγουσα δεν τα προφέρουμε; Ε, άρα όλη τη γεωγραφική περιοχή...

Πάρε μια λίστα με 28 σελίδες λέξεων σε -άνι, από το ντιβάνι ως το χαϊβάνι.

http://www.greek-language.gr/greekL...ca/reverse/search.html?lq=άνι&strict=true&dq=

Δεν είναι τουρκικό το τοπωνύμιο, είναι κουρδικό.

Ayn al-Arab (Arabic: ʿAyn al-ʿArab عين العرب‎) also known as Kobani (Kurdish: Kobanê or Kobanî) is a city in Aleppo Governorate in northern Syria.

Earion said:

Δεν είναι τουρκικό το τοπωνύμιο, είναι κουρδικό.

Click to expand...

Φαίνεται και στο forvo ότι είναι κουρδικό, αλλά υποθέτουμε ότι όσοι το μεταγράφουν μπορεί να μην το ξέρουν αυτό.

nickel said:

Kobane = Κομπάνι

δεν έκαναν κανένα κόπο να δουν τι λέει το forvo για την προφορά του τοπωνυμίου

Click to expand...

Αν, από την άλλη, συμβουλεύτηκαν το λήμμα της Wikipedia, εκείνος ο τόνος μπορεί να έδωσε λάθος εντύπωση.

Earion said:

Ayn al-Arab (Arabic: ʿAyn al-ʿArab عين العرب‎) also known as Kobani (Kurdish: Kobanê or Kobanî) is a city in Aleppo Governorate in northern Syria.

Click to expand...

Λέω να το παίξω «μικρός γλωσσολόγος», :inno: και να αφεθώ στο ένστικτό μου, που μου λέει ότι αυτό το ê στο τέλος του Kobanê είναι επίθημα και ο τόνος πρέπει να πέσει στην προηγούμενη συλλαβή. Μη με ρωτήσετε γιατί...

Εδώ έχει ένα ενδεικτικό κείμενο:

Kurdish sample text

Hemû mirov azad û di weqar û mafan de wekhev tên dinyayê. Ew xwedî hiş û şuûr in û divê li hember hev bi zihniyeteke bratiyê bilivin.

Ακούστε το. Κανένα από τα τρία ê στο τέλος των λέξεων δεν τονίζεται.

Βιβλιογραφία:
Intonation in Kurdish and English (βλ. σ. 79).
The Contrastive Analysis of English and Kurdish Intonation Patterns and its Effect on Kurdish-Speaking Students

The Battle of Kobani seen from above (WSJ video)

Kurdish Women in Training to Fight Islamic State (WSJ video)

(0:45-0:58: Peshmerga have existed since the advent of the Kurdish independence movement in the early nineteen twenties that followed the collapse of the Ottoman and Qajar Empires which had jointly ruled the region)

Με τη μαεστρία παλιού κινηματογραφιστή η Κίττυ Ξενάκη στα χτεσινά Νέα καταγράφει καρέ-καρέ, σε παγωμένα στιγμιότυπα, την πολύπλευρη πραγματικότητα μιας συγκλονιστικής στιγμής/σκηνής στο Κομπάνι. Προσεχώς, από τη Μέση Ανατολή και άλλα θέατρα ανά τον κόσμο, σφαγές σε live streaming στον υπολογιστή και το πανέξυπνο τηλέφωνό σας.


Δευτερόλεπτα
Κίττυ Ξενάκη | Τα Νέα 04/11/2014

Πόσο διαρκεί ένα δευτερόλεπτο; Στο Κομπάνι, 152 tweet. Τόσα έστειλε το μεσημέρι της Κυριακής ο Νικολά Ντελεσάλ, ο απεσταλμένος του γαλλικού περιοδικού Télérama, από τον λόφο στον οποίο ήταν ανεβασμένος, στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία, απέναντι από το Κομπάνι.

«Είναι μία ιστορία πολύ μεγάλη. Διαρκεί ένα δευτερόλεπτο».

Ενα δευτερόλεπτο όπως το έζησαν, με τη σειρά, ένας τζιχαντιστής ντοπαρισμένος από την ιδέα του Παραδείσου με τις 72 παρθένες και τις αμφεταμίνες που ανακάτεψε με χασίσι, ο Μοχάμεντ∙ κι ένας άλλος Μοχάμεντ, κούρδος πεσμεργκά αυτός, αποφασισμένος να υπερασπιστεί την πόλη του μέχρι τέλους∙ ένας αμερικανός πιλότος που μόλις έριξε μια βόμβα πάνω από τα κεφάλια τους, οι δημοσιογράφοι που περιμένουν μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα, από την άλλη πλευρά των συνόρων, ο τούρκος στρατιώτης που ουρεί πάνω σε μια πέτρα και καταριέται τους δημοσιογράφους, οι δυο τουρίστες από την Κίνα και τη Γερμανία που ήρθαν να δουν «πώς είναι ο πόλεμος», ο κουλουρτζής που χαίρεται επειδή έχει πουλήσει από το πρωί 70 κουλούρια, οι δεκάδες Κούρδοι που έχουν ανεβεί στη στέγη ενός τζαμιού και παρακολουθούν τις μάχες, ο 14χρονος που σπρώχνει μια κούνια με τη δίχρονη αδελφή του μέσα, κάτω από ένα δέντρο δυο χιλιόμετρα μακριά, ο σύρος πρόσφυγας που έχασε τα τελευταία τέσσερα χρόνια τα πάντα ενώ η Δύση δεν έκανε τίποτα και δεν καταλαβαίνει, προς τι τόση πρεμούρα με το Κομπάνι, ο αγρότης που οργώνει, «είτε το πιστεύετε είτε όχι», το χωράφι του ανάμεσα στο Κομπάνι και τον λόφο των δημοσιογράφων - και τόσοι άλλοι.

Σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, μια βόμβα θα εκραγεί στο Κομπάνι.

Πάνω στον λόφο, στη στέγη του τζαμιού, οι Κούρδοι θα ουρλιάξουν από χαρά.

Συνηθισμένο, το κοριτσάκι στην κούνια πιθανώς να μην τιναχτεί καν.

Ο λόφος των ΜΜΕ θα σειστεί, οι φωτογράφοι θα πάρουν φωτογραφίες, οι δημοσιογράφοι σημειώσεις.

Οι τουρίστες θα φωνάξουν «ουάου». Ο κουλουρτζής θα σκεφτεί πως οι δουλειές θα κρατήσουν.

Ο τούρκος στρατιώτης θα λερώσει λίγο το παντελόνι και θα βλαστημήσει.

Οι δυο Μοχάμεντ θα είναι νεκροί και ίσως μπουν ταυτόχρονα στον Παράδεισο αν υπάρχει.

Και μέσα στην καμπίνα του τρακτέρ του, ο αγρότης δεν θα γυρίσει καν το κεφάλι. Θα συνεχίσει να ανοίγει αυλάκια για να σπείρει το σιτάρι του.

Ορίστε λοιπόν. Υπάρχουν χιλιάδες κωμικοτραγικά δευτερόλεπτα απέναντι από το Κομπάνι. Ηθελα να σας αφηγηθώ ένα από αυτά.

nickel said:

Με τη μαεστρία παλιού κινηματογραφιστή η Κίττυ Ξενάκη στα χτεσινά Νέα καταγράφει καρέ-καρέ, σε παγωμένα στιγμιότυπα, την πολύπλευρη πραγματικότητα μιας συγκλονιστικής στιγμής/σκηνής στο Κομπάνι.

Click to expand...

Ποιος περιγράφει, αλήθεια, με μαεστρία; Η δημοσιογράφος των ΝΕΩΝ; Το πρωτότυπο είναι, πάντως, εδώ.

"Dans moins d’une seconde, la bombe va exploser sur Kobané. La fumée de l’explosion montera haut dans le ciel. Sur la colline, sur le toit de la mosquée, les Kurdes hurleront de joie. « Le YPG vaincra ! » Guljan, la petite fille sur sa balançoire, habituée, ne sursautera probablement pas. La colline des médias vibrera, les photographes prendront des photos, les reporters, des notes sur leur calepin. Les touristes crieront « whoua ». Tewfik se dira que les affaires continuent et penchera la tête un peu plus. Le soldat turc se pissera un peu sur le pantalon à cause du souffle de l’explosion et jurera. Les deux Mohammed seront morts et entreront peut-être en même temps au paradis s’il existe. Dans la cabine de son tracteur, le fermier ne tournera même pas la tête. Il continuera à creuser des sillons pour semer son blé.

Voilà. Il y a des milliers de secondes tragi-comiques en face de Kobané. Je voulais vous en raconter une seule. Une seconde reconstruite à partir des rencontres que j’ai faites et des conversations que j’ai eues".

Να το βάλουμε και στο άλλο νήμα ;) ή να ομολογήσουμε ότι η μετάφραση είναι πράγματι πολύ καλή; :)

Σε μένα το μετέφερε το ελληνικό κείμενο. Προφανώς δεν ήταν εκεί η Ξενάκη. Αναφέρει κι αυτή την πηγή της, οπότε το όλο πρόβλημα είναι η δική μου διατύπωση, το «καταγράφει». Τώρα οι γαλλόφωνοι μπορούν να απολαύσουν και το πρωτότυπο. Σ' ευχαριστώ!

Άλλη μια συγκλονιστική ιστορία από το Κομπάνι μεταφέρει η Κίττυ Ξενάκη στα χτεσινά Νέα. Το πρωτότυπο ρεπορτάζ στη Λιμπερασιόν.

Ο όρκος ενός γιατρού
Κίττυ Ξενάκη | Τα Νέα 13/11/2014 |

Στην πόλη δεν υπάρχει πια νοσοκομείο όρθιο, μόνο αυτοσχέδιες κλινικές σε σπίτια. Μέσα Αυγούστου όμως, ενώ οι τζιχαντιστές ήδη πολιορκούσαν τις γειτονικές κωμοπόλεις, το νοσοκομείο Αλ Χάμα λειτουργούσε ακόμα. «Φτάνει ένας τραυματίας. Είναι μαχητής του Ισλαμικού Κράτους. Έχει ακόμα τις αισθήσεις του, έχει όμως και δυο σφαίρες στο σώμα του: μία στα έντερα, η άλλη στο συκώτι. Χάνει πολύ αίμα. Είναι Β+. Κανείς δεν είναι Β+ στη μονάδα, εκτός από μένα». Πρέπει να βρεθούν γρήγορα και άλλοι δότες, που δεν θα μάθουν όμως την ταυτότητα του λήπτη. «Τον χειρουργώ. Τρεις μέρες αργότερα, είναι σειρά μου να επισκεφθώ τον ασθενή. Φοβόμουν, γιατί μου κόστιζε κατά βάθος που είχα δώσει το αίμα μου. Εκείνος δεν καταλαβαίνει τι κάνει εκεί. Κοιτάζει σαστισμένος γύρω και λέει: “Πίστευα ότι ήσασταν άπιστα σκυλιά”». Ο τζιχαντιστής μένει μια εβδομάδα στο νοσοκομείο, κατόπιν τον ανακρίνουν οι υπηρεσίες ασφαλείας των YPG, των (κουρδικών) Μονάδων Προστασίας του Λαού. «Πριν τον κλείσουν στο κελί, πέταξε ένα “έκανα λάθος για όλα, έκανα λάθος”... Έσωσα αυτόν τον άνθρωπο, αλλά ποτέ δεν θα μάθω αν ήταν ειλικρινής ή όχι». Τρίβει νευρικά με τα χέρια το πρόσωπο. «Την ώρα εκείνη, όταν έδωσα το αίμα μου για να σώσω αυτόν τον άνθρωπο, πίστευα πως έκανα τη δουλειά μου». Και μετά; «Είναι παράξενο να δίνεις μια νέα ζωή σε έναν νέο άνθρωπο που πέρασε τα καλύτερα χρόνια του θέλοντας να αφαιρέσει ζωές». Καπνίζει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. «Έπρεπε να τον χειρουργήσω. Και τον πατέρα μου να είχε σκοτώσει, θα το είχα κάνει. Αλλά δεν μπορώ να μην το σκέφτομαι, νομίζω ότι μετά θα τον είχα σκοτώσει».

Ο Ναουάφ Σαχίν γεννήθηκε πριν από 37 χρόνια σε ένα αγροτικό χωριό της Βόρειας Συρίας, το Μακταλέχ, 15 χιλιόμετρα από το Κομπάνι. Οι γονείς του είχαν κάποια οικονομική άνεση, τον έστειλαν λοιπόν στην Ουκρανία να σπουδάσει γιατρός. Γαστρεντερολόγος σπούδασε. Εδώ και τέσσερις μήνες όμως κάνει ό,τι κάνουν οι γιατροί στα επείγοντα —τα πάντα. Είναι ένας από τους 12 γιατρούς του Κομπάνι. Έξι από αυτούς βρίσκονται σε κάθε δεδομένη στιγμή στην πόλη, οι υπόλοιποι βρίσκονται στην τουρκική πλευρά των συνόρων, στο Σουρούτς. Όχι (τόσο) για να αναπαύονται, όσο «για να μη σκοτωθούμε και οι 12 αν πέσει κάποιος όλμος».

Στο Σουρούτς συνάντησε ο ειδικός απεσταλμένος της Λιμπερασιόν τον Ναουάφ Σαχίν. Εκεί άκουσε την ιστορία του.