Αδύνατος τύπος προσωπικής αντωνυμίας γ΄ προσώπου: από πότε;

Γνωρίζει κανείς (με καμιά παραπομπή ει δυνατόν) πότε δημιουργούνται οι αδύνατοι τύποι της προσωπικής αντωνυμίας στο γ΄ πρόσωπο, από πότε, με άλλα λόγια, είναι εφικτή η κατασκευή «τα τέκνα του»;

Αν καταλαβαίνω καλά από σκόρπια διαβάσματα σε όχι πολύ ξεκάθαρα επί του θέματος εγχειρίδια μεσαιωνικής ελληνικής, η διάκριση ισχυρών - αδύνατων τύπων, η χρήση του αδύνατου τύπου της αιτιατικής αντί της γενικής («την βασιλείαν σας») και το φαινόμενο που με απασχολεί είναι όλα αρκετά πρώιμα φαινόμενα που απαντούν ήδη από τα (ύστερα) πρωτοβυζαντινά χρόνια.

http://books.google.gr/books?id=b55B1J7I99AC&pg=PA57#v=onepage&q&f=false

Δες στο βιβλίο του Browning το κάτω μισό της σελίδας 57 και το πάνω της 58. (Ουφ, γλίτωσα το OCR.)
Να κοιτάξω κι αλλού γιατί στη Συνοπτική Ιστορία του Μπαμπινιώτη δεν βρίσκω τίποτα.

Μερσί, κάτι τέτοιο είχα διαβάσει κι εγώ σ' ένα πεντεφάκι που δεν μπορώ να ξαναβρώ τώρα. Συνέδεαν κι εκεί την εξέλιξη που με ενδιαφέρει με την απώλεια των μη τονιζόμενων αρχικών φωνηέντων. Θα ήθελα βέβαια μια πιο ακριβή χρονολόγηση από Early Middle Ages, αλλά μην τα θέλω όλα δικά μου.

Ο Μπαμπινιώτης λέει ότι μεταβατικός αιώνας είναι ο 6ος, ενώ από τον 7ο και τον 8ο δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες και οι γνώσεις μας για τη γλώσσα της εποχής αρχίζουν να πληθαίνουν τον 9ο αιώνα. Οπότε, καλά λες, μην τα θες όλα δικά σου.

pidyo said:

Γνωρίζει κανείς (με καμιά παραπομπή ει δυνατόν) πότε δημιουργούνται οι αδύνατοι τύποι της προσωπικής αντωνυμίας στο γ΄ πρόσωπο, από πότε, με άλλα λόγια, είναι εφικτή η κατασκευή «τα τέκνα του»;

Click to expand...

Αυτό όμως είναι κτητική αντωνυμία.

Hellegennes said:

Αυτό όμως είναι κτητική αντωνυμία.

Click to expand...

Έπρεπε να διευκρινίσω ότι μιλάω για αρχαία φράση. Μιλώντας για αρχαία γραμματική δεν υπάρχει η ορολογία «κτητική αντωνυμία». Υπάρχει απλώς η κτητική σημασία ορισμένων αντωνυμιών, όπως των προσωπικών.

Α, ναι; Δεν ήξερα ότι είναι σύγχρονη διάκριση. Ευχαριστώ. :)