Αυτές τις μέρες, και φαντάζομαι ότι κάτι παρόμοιο κάνατε κι εσείς, έχω φτιάξει ένα νοερό αγαλματάκι και το έχω βάλει σε μια γωνιά και το σκέφτομαι, κάθε φορά που η ανάγκη να ενημερώνομαι με φέρνει αντιμέτωπο με παρανοϊκές ειδήσεις. Και ναι, κυκλοφορεί πολλή παράνοια στις ειδήσεις, τόση που πρέπει να γίνεις κυνικός για να ξεπεράσεις ακόμα και τη μακρινή από εσένα πραγματικότητα. Από την απληστία που γίνεται φτήνια και τη διαφθορά που είναι κανόνας ως τα αποτρόπαια εγκλήματα από τους παράνομους που διαφεντεύουν την καθημερινότητά μας, από αυτή τη σαπίλα γεμίζουν οι ειδήσεις και σπάνια βγαίνει στον αφρό κάτι να μας παρηγορήσει και να τονώσει την ανθρωπιά μας. Ο Oliver Zammit, ο τραγικός πατέρας που έγινε, που πότε να μη γινόταν, πρόσωπο της επικαιρότητας, άγνωστος σε εμένα λοιπών στοιχείων, δίδαξε μέτρο εκεί που οι καταστάσεις σε κάνουν να δικαιολογείς ασύμμετρες και υπέρμετρες αντιδράσεις. Μάθημα για όσους δηλητηριάζουμε την καθημερινότητα μας με ασύμμετρες αντιδράσεις στα μικρά και ανούσια.