scarlet tanager
- Thread starter tuna
- Start date
Καλημέρα κι αποδώ. Αν κατάλαβα καλά απ' αυτά που λέει η tuna, ενδιαφέρεται για την ιδιότητα του πετούμενου ως θύματος των κορακιών και όχι για τις μεταναστευτικές του συνήθειες.
Πρέπει να ομολογήσω με τη σειρά μου την τεράστια ζήλια που νιώθω για όλους τους ανθρώπους που είναι ευαίσθητοι απέναντι στη φύση. Και δεν εννοώ να την αγαπάνε απλώς, αυτό το κάνω άκοπα κι εγώ. Εννοώ να τη γνωρίζουν. Ιδιαίτερα τη ζώσα φύση, την πανίδα και τη χλωρίδα. Να ξέρουν τα ονόματα των ζώων, των φυτών και των δέντρων, να τα αναγνωρίζουν, να ξέρουν τις συνήθειές τους. Να ξέρουν να μαζέψουν χόρτα και να πιάσουν και κάνα ψάρι. Ξέρω πολλά επιστημονικά και τρελαίνομαι να μαθαίνω για τα ονόματά τους, αλλά αν με βγάλεις από τα βιβλία στον κήπο μας, δεν ξέρω να ξεχωρίσω την αποτέτοια από την αποκείνη. Αίσχος!
Πρέπει να ομολογήσω με τη σειρά μου την τεράστια ζήλια που νιώθω για όλους τους ανθρώπους που είναι ευαίσθητοι απέναντι στη φύση. Και δεν εννοώ να την αγαπάνε απλώς, αυτό το κάνω άκοπα κι εγώ. Εννοώ να τη γνωρίζουν. Ιδιαίτερα τη ζώσα φύση, την πανίδα και τη χλωρίδα. Να ξέρουν τα ονόματα των ζώων, των φυτών και των δέντρων, να τα αναγνωρίζουν, να ξέρουν τις συνήθειές τους. Να ξέρουν να μαζέψουν χόρτα και να πιάσουν και κάνα ψάρι. Ξέρω πολλά επιστημονικά και τρελαίνομαι να μαθαίνω για τα ονόματά τους, αλλά αν με βγάλεις από τα βιβλία στον κήπο μας, δεν ξέρω να ξεχωρίσω την αποτέτοια από την αποκείνη. Αίσχος!
Isiliel
¥
Ας εξηγήσω λίγο καλύτερα τι εννοώ: Οι μεταναστευτικές τους συνήθειες αυτές καθαυτές, ίσως δεν έχουν σχέση με το κείμενο, η χρήση όμως του ενός στη θέση του άλλου, μόνο με κριτήρια σωματικής διάπλασης, δεν είναι παραπλανητικά;
Δεν αντιδρούν όλοι οι μικροκαμωμένοι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο στις απειλές: Άλλος ουρλιάζει, άλλος τρέχει, άλλος κρύβεται. Δεν παίζουν κάποιο ρόλο οι συνήθειες και ο "χαρακτήρας" κάθε πουλιού;
Βέβαια έτσι το πάμε πολύ μακριά και ίσως δεν έχει νόημα. Θα συμφωνήσω σε αυτό.
Δεν αντιδρούν όλοι οι μικροκαμωμένοι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο στις απειλές: Άλλος ουρλιάζει, άλλος τρέχει, άλλος κρύβεται. Δεν παίζουν κάποιο ρόλο οι συνήθειες και ο "χαρακτήρας" κάθε πουλιού;
Βέβαια έτσι το πάμε πολύ μακριά και ίσως δεν έχει νόημα. Θα συμφωνήσω σε αυτό.
Καλημέρα! :)
Τα σπουργίτια χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες, στα ευρασιατικά/αφρικανικά (τα "δικά μας") και τα αμερικανικά. Τα πρώτα ανήκουν στην οικογένεια Passeridae -τα "γνήσια σπουργίτια"- και δεν είναι αποδημητικά.
Τα αμερικανικά σπουργίτια από την άλλη -με εξαίρεση τους ευρωπαίους (λαθρ)επιβάτες που έφτασαν στην Αμερική μαζί με τους αποίκους- ανήκουν σε άλλη ταξινομική οικογένεια, τις εμπεριζίδες (Emberizidae - Buntings). Στην ουσία δεν είναι σπουργίτια αλλά μοιάζουν μ' αυτά επιφανειακά - όπως και μοιάζουν με τις... τανάγρες/θραυπίδες (Thraupidae) και τις σπίζες (παλαιότερα μάλιστα οι βιολόγοι τα θεωρούσαν σπίζες). Πολλά μέλη της οικογένειας αυτής είναι αποδημητικά, διανύουν ωστόσο μικρές αποστάσεις (π.χ. εντός ΗΠΑ, από βορρά σε νότο, σε σύγκριση με άλλα αποδημητικά που κάνουν το γύρο του κόσμου σε 80 μέρες ).
...Αν πάλι προσπαθήσουμε να βγάλουμε άκρη βασισμένοι στη συμπεριφορά των πουλιών αυτών, θα μπερδευτούμε χειρότερα. Οι τανάγρες τρώνε καρπούς και σποράκια όπως οι σπίζες, ψαχουλεύουν για τροφή ζωικής ή φυτικής προέλευσης (ό,τι κάτσει) όπως τα σπουργίτια και κυνηγούν έντομα στον αέρα όπως τα χελιδόνια. Σηκώνω τα χέρια ψηλά. :)
Νίκελ, έγραψες χθες:
Και σκέφτομαι σήμερα, αφού ξέθαψαν που ξέθαψαν τη λέξη οι ονοματοδότες, γιατί να μην την χρησιμοποιήσουμε κι εμείς;
Γιατί να μην πούμε το πουλάκι "ερυθρή/κόκκινη/άλικη κλπ θραυπίδα"; Αν διαβάσω κάπου "θραυπίδα", δεν θα πάει το μυαλό μου σε φωνακλά γλάρο αλλά σε κάτι μικρούλι και γλυκούλι που κάνει τσίου-τσίου και θα μπορούσε να γίνει γεύμα από κάποιον μεγαλύτερο θηρευτή...
(Επίσης κάπου διάβασα πως "σπουργίτια" όντως αποκαλούν πολλοί τα μικρά, cute πουλάκια που χωράνε στην παλάμη, όπως έγραψες, Νίκελ. :))
Παρεμπ, ο κόρακας (και όλες οι κορακίδες) σπάνια συμπεριφέρεται ως αρπακτικά, κυνηγώντας δηλ. ζωντανή, μεγαλόσωμη λεία. Τα κοράκια είναι παμφάγοι τροφοσυλλέκτες/πτωματοφάγοι (δεν έχουν ούτε τα νύχια, ούτε το ράμφος του αρπακτικού - το τελευταίο είναι γενικής χρήσεως, κάτι σαν ελβετικός σουγιάς που κόβει μεν αλλά δεν φιλετάρει κιόλας) και έχουν παρατηρηθεί ελάχιστες περιπτώσεις που επιτέθηκαν σε ζωντανά, ενήλικα πουλιά. Ναι, κλέβουν αυγά και νεοσσούς όποτε τους παίρνει αλλά δεν τους παίρνει και συχνά...
...Και ναι, τα κοράκια ανήκουν στα στρουθιόμορφα, όπως τα σπουργίτια, οι σπίζες και οι τανάγρες. Τι άνθρωπος, τι μακάκος, που λέγαμε πιο πριν...
Τέλος, το Internet Bird Collection είναι ένα πολύ πολύ χρήσιμο σάιτ με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό για όλα τα περί πτηνών. Το έχω bookmarked και το επισκέπτομαι συνέχεια, για δουλειά, πληροφόρηση ή απλά χάζι (μάλλον το τελευταίο περισσότερο :)).
Τα σπουργίτια χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες, στα ευρασιατικά/αφρικανικά (τα "δικά μας") και τα αμερικανικά. Τα πρώτα ανήκουν στην οικογένεια Passeridae -τα "γνήσια σπουργίτια"- και δεν είναι αποδημητικά.
Τα αμερικανικά σπουργίτια από την άλλη -με εξαίρεση τους ευρωπαίους (λαθρ)επιβάτες που έφτασαν στην Αμερική μαζί με τους αποίκους- ανήκουν σε άλλη ταξινομική οικογένεια, τις εμπεριζίδες (Emberizidae - Buntings). Στην ουσία δεν είναι σπουργίτια αλλά μοιάζουν μ' αυτά επιφανειακά - όπως και μοιάζουν με τις... τανάγρες/θραυπίδες (Thraupidae) και τις σπίζες (παλαιότερα μάλιστα οι βιολόγοι τα θεωρούσαν σπίζες). Πολλά μέλη της οικογένειας αυτής είναι αποδημητικά, διανύουν ωστόσο μικρές αποστάσεις (π.χ. εντός ΗΠΑ, από βορρά σε νότο, σε σύγκριση με άλλα αποδημητικά που κάνουν το γύρο του κόσμου σε 80 μέρες ).
...Αν πάλι προσπαθήσουμε να βγάλουμε άκρη βασισμένοι στη συμπεριφορά των πουλιών αυτών, θα μπερδευτούμε χειρότερα. Οι τανάγρες τρώνε καρπούς και σποράκια όπως οι σπίζες, ψαχουλεύουν για τροφή ζωικής ή φυτικής προέλευσης (ό,τι κάτσει) όπως τα σπουργίτια και κυνηγούν έντομα στον αέρα όπως τα χελιδόνια. Σηκώνω τα χέρια ψηλά. :)
Νίκελ, έγραψες χθες:
Και σκέφτομαι σήμερα, αφού ξέθαψαν που ξέθαψαν τη λέξη οι ονοματοδότες, γιατί να μην την χρησιμοποιήσουμε κι εμείς;
Γιατί να μην πούμε το πουλάκι "ερυθρή/κόκκινη/άλικη κλπ θραυπίδα"; Αν διαβάσω κάπου "θραυπίδα", δεν θα πάει το μυαλό μου σε φωνακλά γλάρο αλλά σε κάτι μικρούλι και γλυκούλι που κάνει τσίου-τσίου και θα μπορούσε να γίνει γεύμα από κάποιον μεγαλύτερο θηρευτή...
(Επίσης κάπου διάβασα πως "σπουργίτια" όντως αποκαλούν πολλοί τα μικρά, cute πουλάκια που χωράνε στην παλάμη, όπως έγραψες, Νίκελ. :))
Παρεμπ, ο κόρακας (και όλες οι κορακίδες) σπάνια συμπεριφέρεται ως αρπακτικά, κυνηγώντας δηλ. ζωντανή, μεγαλόσωμη λεία. Τα κοράκια είναι παμφάγοι τροφοσυλλέκτες/πτωματοφάγοι (δεν έχουν ούτε τα νύχια, ούτε το ράμφος του αρπακτικού - το τελευταίο είναι γενικής χρήσεως, κάτι σαν ελβετικός σουγιάς που κόβει μεν αλλά δεν φιλετάρει κιόλας) και έχουν παρατηρηθεί ελάχιστες περιπτώσεις που επιτέθηκαν σε ζωντανά, ενήλικα πουλιά. Ναι, κλέβουν αυγά και νεοσσούς όποτε τους παίρνει αλλά δεν τους παίρνει και συχνά...
Τέλος, το Internet Bird Collection είναι ένα πολύ πολύ χρήσιμο σάιτ με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό για όλα τα περί πτηνών. Το έχω bookmarked και το επισκέπτομαι συνέχεια, για δουλειά, πληροφόρηση ή απλά χάζι (μάλλον το τελευταίο περισσότερο :)).
Τη φοβερή δήλωση για τις θραυπίδες την έκανα με βάση την πληροφορία που φιλοξενεί και η Wikipedia, ότι τώρα πια δεν ανήκει η Πιράγκα στις Θραυπίδες αλλά την πήγανε στους Καρδινάλιους.
(Χε χε, αυτό για το κοράκι το πρόσεξα κι εγώ, ότι ανήκει στα στρουθιόμορφα, όπως και τα παραδείσια!)
(Χε χε, αυτό για το κοράκι το πρόσεξα κι εγώ, ότι ανήκει στα στρουθιόμορφα, όπως και τα παραδείσια!)
: