Αχαρνείς, Αχαρνής = Acharnians

Συμφωνείτε, ελπίζω, ότι, όταν δίνουμε τον τίτλο της κωμωδίας του Αριστοφάνη, καλό είναι να διατηρούμε τον πρώιμο τύπο Αχαρνής, αλλά σε όλες τις άλλες περιπτώσεις πρέπει να γράφουμε Αχαρνείς (όπως βασιλείς). Ο διορθωτής μου δεν ξέρει τον δεύτερο τύπο (!) και τα λεξικά συχνά αγνοούν τα κύρια ονόματα: ούτε το Ορθογραφικό δεν βοηθάει εδώ. Οπότε γράφεις... Μενιδιάτες (το ορθογραφικό μου το υπογραμμίζει κι αυτό — για πέταμα είναι).


Άλλο ένα προσχηματικό νήμα, που θέλει να πει ότι μου άρεσε το σημερινό κείμενο του Τάκη Θεοδωρόπουλου στα Νέα: Ο Αριστοφάνης και η Κριστίν Λαγκάρντ

Δεν ξέρω αν συμφωνούν όλοι με το "Αχαρνής" -νομίζω ότι ο Τσοπανάκης, στη μετάφραση του Λέσκι, έχει "Αχαρνείς" και "Ιππείς". Και Βάκχες, νομίζω.

Για να οφτοπικίσω, εγώ συμφωνώ με αυτό, διότι αν βάλω "Βάκχαι" μετά πρέπει να πω ότι είδα "τας Βάκχας" και ότι "φέτος είδαμε μια από τας καλυτέρας Βάκχας όλων των εποχών".

Εκτός κι αν είναι αποδεκτό να παίρνουμε την ονομαστική από τα αρχαία και τη γενική από τη δημοτική, όπως ο Θεοδωρόπουλος στο παραπάνω άρθρο, ο οποίος στη γενική πτώση αποφεύγει την αρχαιότροπη κλίση και γράφει "του Δικαιόπολη"

sarant said:

Για να οφτοπικίσω, εγώ συμφωνώ με αυτό, διότι αν βάλω "Βάκχαι" μετά πρέπει να πω ότι είδα "τας Βάκχας" και ότι "φέτος είδαμε μια από τας καλυτέρας Βάκχας όλων των εποχών".

Click to expand...

Δεν οφτοπικίζεις. Αυτό ακριβώς είναι το τόπικ. Και έχεις δίκιο. Οι Αχαρνής μπορεί να μη δείχνουν (σαν τας Βάκχας) ότι είναι πρόβλημα λόγω προφοράς. Το κρατάμε, φαίνεται, μόνο για να κάνουμε φιγούρα για το πόσο καλά είμαστε ενημερωμένοι για τις πρώιμες ορθογραφίες...

Να οφτοπικίσω εγώ λοιπόν, που το 'χω χούι. Ωραίος ο παραλληλισμός με τον Δικαιόπολη, αλλά για το θέμα του γάμου άλλα διαβάζω αλλού:


Χωρίς καμία διάθεση να υπερασπιστώ γενικά τους δημάρχους, γιατί η μοίρα τα 'φερε να γνωρίσω αρκετούς και για να περιγραφεί η οικονομική διαχείριση των ΟΤΑ, σε πολλές περιπτώσεις το "σημεία και τέρατα" είναι εντελώς ανεπαρκές.