λούμπουνος, λούμπουνας

Θυμήθηκα τη λέξη μετά από πολλά χρόνια και αναρωτιέμαι μήπως είμαι ο μοναδικός Κρητικός που την έλεγε (για την ακρίβεια, η μάνα μου την έλεγε κι εγώ την άκουγα). Δεν θα πω τι (νομίζω ότι) σημαίνει (μόνο ότι είναι λέξη που μπαίνει στην επικαιρότητα αυτή την εποχή) και στο διαδίκτυο δεν υπάρχουν ευρήματα που να βοηθούν. Υπάρχουν Κρητικοί που να την ξέρουν και να θυμούνται τι σημαίνει, να μας το πουν, να μη νομίζω ότι έχω παρακρούσεις;

Βρίσκω τύπο «λούμπουνας» σε όνομα / παρατσούκλι, αλλά δεν βοηθάει.

Από τον Δημητράκο... δεν ξέρω αν έχει σχέση.

Μα γιατί να μην τον κοιτάξω; Κοντά είναι πάντως (σ' αυτό που ξέρω εγώ). Ή αντιστρόφως. :)

Ο Πιτυκάκης, στο Γλωσσικό ιδίωμα της Ανατολικής Κρήτης, λέει:

λούμπουνας, ο. Μικρό οίδημα που προκαλείται συνήθως από δάγκωμα ή κέντρισμα μικρών εντόμων και κυρίως από την κακή κυκλοφορία του αίματος και προκαλεί μονάχα φαγούρα. Επιστημονικά, πομφός. "Δεν κατέχω είντα με δάγκασε κι εγέμισε η χέρα μου λουμπούνους".

Από το λουμπούνι, το λούπινο της κοινής, με το οποίο μοιάζει το οίδημα, αλλά πια πολύ μικρότερο.

Αυτό ακριβώς! Οι καντήλες από τσίμπημα κουνουπιού. Ουφ, ηρέμησα. :)
Μου αρέσει που έχει και την αιτιατική που θυμόμουν, λουμπούνους. Θα διατηρήσω το λούμπουνος στον τίτλο γιατί θυμάμαι και αιτιατική ενικού τον λούμπουνο.