Επειδή στα ελληνικά ή εξελληνισμένα ιστορικά ονόματα κρατάω τα διπλά σύμφωνα, π.χ. Γαλλία, Ολλανδία, Βρυξέλλες. Ο
Γίλλης προέκυψε από το γαλλικό
Gilles, αλλά δεν νιώθω κανέναν φανατισμό για το συγκεκριμένο διπλό -
λ- — το έκαναν ένα οι Εγγλέζοι, γιατί όχι κι εμείς; (ενώ αντιθέτως θα επιμείνω να γράφουμε
η Ρήγιλλα της Ρηγίλλης). :)