Παροιμιώδεις ατάκες ανεκδότων

Zazula

Administrator
Staff member
Το ετοίμαζα το συγκεκριμένο με ρυθμούς γεφυριού τής Άρτας οπότε, όπως και με τόσα άλλα πράγματα σε αυτήν τη ζωή, με πρόλαβε εδώ ο Σαραντάκος: http://sarantakos.wordpress.com/2010/03/24/grylos/.

Ο λόγος είναι για φράσεις ή λέξεις που προήλθαν από ανέκδοτα και έχουν νόημα μόνον αν ξέρεις το ανέκδοτο. Ωστόσο εγώ πιστεύω ότι κάποιες από αυτές αποκτούν αυθύπαρκτη υπόσταση, κι έτσι γίνονται γνωστές και χωρίς το ανέκδοτο. Εδώ θα παραθέσω στα γρήγορα κάποιες φράσεις από ανέκδοτα, κι αν δεν ξέρετε το αντίστοιχο ανέκδοτο πείτε μου να το προσθέσω. Θα τσιτάρω το νήμα αυτό στη σχετική δημοσίευση του Σαραντάκου (οπότε μπορείτε να βάζετε εδώ κι ό,τι θυμάστε εσείς), και κάποια στιγμή θα σουμάρω και όσα κατατεθούν εκεί. Αρχίζω, λοιπόν:
  • Μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι.
  • Καινούργιος είσαι;
  • Λέμε και καμιά μαλακία να περνά η ώρα.
  • Λαγέ, μαδάς;
  • Καλημέρα, κύριε καθηγητά ο! (ή με οποιοδήποτε άλλο όνομα στη θέση τού «κύριε καθηγητά»)
  • Να σταθεροποιηθεί το μουνί για να φάμε ψάρι.
  • Τώρα, κύριε Πρόεδρε, τη γαμάς ή δεν τη γαμάς;
  • Αφού δεν γαμάς που δεν γαμάς, γιατί δεν πας για ψάρεμα;
  • Τα νομιστεράκια.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
  • Μάνα, είναι μόνο μία!
Μπορεί να συμπεριληφθεί σ' αυτά;
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member

Zazula

Administrator
Staff member
Αν δεν τα σκοτώσεις (ή κάτι άλλο) μικρά, μεγαλώνουν και ... (π.χ. σκοτώνουν τα γελάδια μας).

ΥΓ Παλαύρα, θα τα βάλω τα ανέκδοτα όλα μαζί το βραδάκι που (ελπίζω) θα 'χω άνεση.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Οκ. Εγώ αυτό που λες το ξέρω «αυτά πρέπει να τα σκοτώνεις από μικρά»:

Ένας παππούς 80 χρονών που αποφάσισε να φύγει από το χωριό για να δει τα παιδιά και τα εγγόνια του στην πρωτεύουσα.
Ο παππούς αυτός δεν είχε ξαναδεί τρένο, οπότε πάει στο σταθμό να το περιμένει και πάει και αράζει πάνω στις γραμμές. Το τρένο αρχίζει να έρχεται. Βλέπει ο οδηγός τον παππού στις γραμμές, αρχίζει το τρένο να σφυρίζει σαν παλαβό. Ο παππούς τα 'χασε από το σαματά, πάγωσε στη θέση του και αν δεν ήταν ένας άλλος επιβάτης να τον τραβήξει, θα είχε γίνει κιμάς.
Εν πάση περιπτώσει, φτάνει στην πρωτεύουσα, τα παιδιά και τα εγγόνια του τον υποδέχονται με αγκαλιές και φιλιά, κι έτσι όπως είχε φτάσει απόγευμα, είπαν να κάνουν ένα τσάι να πιουν. Βάζει λοιπόν ο γιός το τσαγερό στη φωτιά, αλλά σε κάποια φάση χτυπάει το τηλέφωνο.
"Πατέρα", λέει στον παππού, "κοίτα λίγο το τσάι, να δεις μην είναι έτοιμο". Κάθεται λοιπόν ο παππούς, κοιτάζει την τσαγέρα, μέχρι που κάποια στιγμή άρχισε να σφυρίζει.
Τότε αρπάζει τη μαγγούρα του και ΜΠΑΜ! της κοπανάει μια και την εκτοξεύει απ' το παράθυρο.
"Έτσι", λέει ικανοποιημένος. "Αυτά τα διαβολοπράγματα πρέπει να τα σκοτώνεις τώρα, που είναι ακόμα μικρά!"

http://students.ceid.upatras.gr/~akis/jotd23/0689.html
 

Zazula

Administrator
Staff member
Ε ναι, εννοείται ότι σε κάποιες φράσεις υπάρχουν παραλλαγές, ενίοτε και ανάλογα με το πώς εντάσσονται (ή το πώς βολεύονται καλύτερα) μέσα στον λόγο. :)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Ούτε αυτό το ξέρω... :eek:
Ένας παντρεμένος περιμένει στη στάση το λεωφορείο, όταν ένας νεαρός περαστικός σταματάει μπροστά του, του πιάνει το μάγουλο και του λέει: κερατούκλη μου εσύ... και φεύγει. Τον κοιτάει αυτός απορημένος αλλά δεν δίνει σημασία.

Μετά από λίγες μέρες, ενώ περιμένει στη στάση ο ίδιος νεαρός μόλις τον βλέπει σταματάει, του πιάνει το μάγουλο και του λέει: κερατούκλη μου εσύ... και φεύγει. Τον στραβοκοιτάει ο παντρεμένος αλλά δεν λέει τίποτα. Την άλλη μέρα ξανασυμβαίνει το ίδιο πράγμα ακριβώς. Τα παίρνει ο σύζυγος και γυρνάει τρέχοντας σπίτι του. Εξηγεί στη γυναίκα του το περιστατικό και τη ρωτάει τι συμβαίνει. Αυτή του απαντάει πως δεν συμβαίνει τίποτα και πως μάλλον θα πρόκειται για φάρσα.

Λίγες μέρες μετά και ενώ περιμένει στη στάση, ξαναπερνάει ο νεαρός, τον βλέπει, του πιάνει το μάγουλο και του λέει:
«Κερατούκλικο, είσαι και μαρτυριάρικο»
 

Zazula

Administrator
Staff member
  • Πάλι καλά που δεν πάθαμε και τίποτα!
  • Λες να πήγαν στο βουνό;
Από το γνωστό ανέκδοτο με τον Μητσάρα και τον Πάπα:
  • Ποιος είναι αυτός δίπλα στον τάδε;
Ο Χότζας κι ιστορίες του πάντα δίνουν παροιμιακές εκφράσεις, π.χ.:
  • Ψόφησε πάνω που είχε μάθει να μην τρώει...
Και, φυσικά, το απόλυτο μετα-ανέκδοτο:
  • Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
ΥΓ Χμφρμ, με προλάβατε με το μαρτυριάρικο... :D
 

crystal

Moderator
Στο σύνδεσμο της Παλάβρας αναφέρει και το "Πνίχ' τον, Μήτσο"!
 

nickel

Administrator
Staff member
Ως προς τον τίτλο του νήματος:

Προτιμώ το επίθετο «παροιμιώδης», όπως «παροιμιώδεις φράσεις». Και, αν αποφασίσουμε ότι punch line = ατάκα (αντί για «κατακλείδα, κατάληξη ανεκδότου»), έχουμε «παροιμιώδεις ατάκες ανεκδότων». Αν κρατήσουμε σκέτο το «παροιμιώδεις ατάκες», κουβαλάμε και όλο τον ελληνικό κινηματογράφο (όπου επίσης συχνά ξέρουμε την ατάκα αλλά λησμονούμε το στόρι, π.χ. «Πελάαατες μου!» — άλλα παραδείγματα εδώ), αλλά και όλες τις ετοιμόλογες απαντήσεις όλης της ιστορίας (και έτσι... «πάει μακριά η βαλίτσα» — ανέκδοτο έχουμε γι' αυτό;).
 
Εσύ πού πας, ρε Παπαδόπουλε;

Επίσης:

Μας κ@ύλωσες πάλι απόψε!

Να οργανωθούμε, ρε παιδιά!

Και τέλος κάτι που λέω συχνά και μοιάζει με το 'Ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα!', αλλά είναι από τους Monty Python (γι' αυτό και δεν ξέρω αν μπορεί να συμπεριληφθεί εδώ) είναι το: 'Just a flesh wound!' από τη σκηνή με τον μαύρο ιππότη στο Holy Grail που του κόβει όλα τα άκρα και αυτός επιμένει να συνεχίσουν τη μονομαχία και ότι πρόκειται μόνο για ένα επιφανειακό τραύμα...
 
Top