Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι η ελληνική παροιμία λέει ακριβώς το αντίθετο:
Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
Αναρωτιέμαι γιατί υπάρχει τέτοια αντιδιαμετρική άποψη μεταξύ των δυο παροιμιών.
Βεβαίως, ας μην ξεχνάμε ότι μπορούμε να έχουμε δεκάδες απλές διατυπώσεις εκεί που δεν έχουμε παροιμία:
Δεν με αγγίζουν τα σχόλια του κόσμου / τα λόγια του κόσμου / τα κουτσομπολιά.
Δεν μπορούν να με βλάψουν κ.λπ.
Άσ' τους να λένε!