"This earth of majesty..." Richard II, Act 2, Scene I

Καλημέρα!

Μήπως κάποιος από τους αγαπητούς συναδέλφους που έχουν μεταφρασμένα έργα του Σαίξπηρ θα είχε την καλοσύνη να μου πει πώς έχει αποδοθεί το παρακάτω απόσπασμα από τον Ριχάρδο Β', Πράξη 2η, Σκηνή 1η, στίχοι 723-732;

This earth of majesty, this seat of Mars,
This other Eden, demi-paradise,
This fortress built by Nature for herself
Against infection and the hand of war,
This happy breed of men, this little world, [...]
This blessed plot, this earth, this realm, this England.

Πλάκα πλάκα, αναρωτιέμαι περιστασιακά πώς το αποδίδουν αυτό το «sceptered isle» (που τόσο το παπαγαλίζουν στα αγγλικά χωρίς, συχνά, να ξέρουν τα συμφραζόμενα). Για να δούμε...

Θα περάσω πιο βράδυ να καταθέσω τον οβολό μου.

0:00 - An Age of Kings, 1960, Edgar Wreford
2:01 - BBC Shakespeare, 1978, John Gielgud
3:58 - Shakespeare's Globe, 2003, John McEnery
5:35 - The Hollow Crown, 2012, Patrick Stewart

Αντιγράφω το μεγαλύτερο κομμάτι από το λόγο του Γκοντ. Πρόσθεσα τους αριθμούς για καθοδήγηση.

1. This royal throne of kings, this scepter'd isle,
2. This earth of majesty, this seat of Mars,
3. This other Eden, demi-paradise,
4. This fortress built by Nature for herself
5. Against infection and the hand of war,
6. This happy breed of men, this little world,
7. This precious stone set in the silver sea,
8. Which serves it in the office of a wall,
9. Or as a moat defensive to a house,
10. Against the envy of less happier lands,
11. This blessed plot, this earth, this realm, this England,
12. This nurse, this teeming womb of royal kings,
13. Fear'd by their breed and famous by their birth,
14. Renowned for their deeds as far from home,
15. For Christian service and true chivalry,
16. As is the sepulchre in stubborn Jewry,
17. Of the world's ransom, blessed Mary's Son,
18. This land of such dear souls, this dear dear land,
19. Dear for her reputation through the world,
20. Is now leased out, I die pronouncing it,
21. Like to a tenement or pelting farm:
22. England, bound in with the triumphant sea
23. Whose rocky shore beats back the envious siege
24. Of watery Neptune, is now bound in with shame,
25. With inky blots and rotten parchment bonds:
26. That England, that was wont to conquer others,
27. Hath made a shameful conquest of itself.
28. Ah, would the scandal vanish with my life,
29. How happy then were my ensuing death!

1. Τούτον τον θείο θρόνο τον βασιλικό,
2. τούτο το επίσημο νησί, το στέκι του Άρη,
3. τούτη τη γη του μεγαλείου, την άλλη Εδέμ,
4. τούτον τον πες μισοπαράδεισον, τούτο το φρούριο,
5. που η φύση το ’φτιάξε να φυλαχτεί από μόλυσμα
6. και χέρι του πολέμου, τούτη την καλότυχη
7. την ανθρωποφωλιά, τούτ’ τη μικρή οικουμένη,
8. τούτ’ το πετράδι, το δετό με θάλασσα ασημένια,
9. που το φυλάει σαν τείχος γύρω είτε σαν τάφρος
10. από την όρεξη άλλων τόπων, που δεν είχαν τύχη,
11. τούτο το ευλογημένο χώμα, τούτ’ τη χωρα,
12. τούτ’ το βασίλειο, την Αγγλία, τούτ’ τη βυζάστρα,
13. τη μήτρα που ξεκλώσιασε όλο βασιλιάδες
14. τρανούς από γενιά και δοξασμένους από κούνια,
15. ονομαστούς για κατορθώματα έξω απ’ την πατρίδα —
16. για του Χριστού την πίστη και τη λεβεντιά,
17. και για το λείψανο στην κακοκέφαλη Ιουδαία
18. του Σωτήρα του κόσμου, του γιου της Μαρίας —
19. τούτη τη γη με τόσες ακριβές ψυχές,
20. τη γη την πολυαγαπημένη κι ακριβή,
21. πολυάκριβη κι ονομαστή σ’ όλον τον κόσμο,
22. την πάχτωσαν (πεθαίνω ξεστομίζοντας το)
23. σαν να ’τανε τσιφλίκι ή αγρόχτημα παλιό.
24. Η Αγγλία, δεμένη με τον θρίαμβο του πελάγου,
25. που η βραχοαχτή της πισωστρέφει την ζηλιάραν
26. υγρήν ορμή του Ποσειδώνα, εδέθη τώρα
27. με τη ντροπή, με τζίφρες μελανιές και βούλες
28. φθαρμένες σε περγαμηνές. Τούτη η Αγγλία,
29. καταχτητής ως τώρα γι’ άλλους, τον εαυτό της
30. κατάχτησε με τη ντροπή. Ω, αν μπορούσε
31. αυτό το αίσχος να ’σβηνε με τη ζωή μου,
32. πόσο μακριά θα ’νιωθα την τελευτή μου!

(Βασίλης Ρώτας)

1. Ετούτον το βασιλικό θρόνο των ηγεμόνων, νήσο των εστεμμένων,
2. γη μεγαλοπρεπή και ορμητήριο του Άρη, αυτήν την άλλη Εδέμ
3. και δεύτερο Παράδεισο, αυτό το φρούριο που κατασκεύασε
4. η φύση για να προφυλαχτεί από το μίασμα κι από το χέρι
5. του πολέμου, την ευγενή γενέτειρα θνητών κι ωραία
6. μικρογραφία του σύμπαντος, λίθο πολύτιμο
7. με δέσιμο αργυρό τη θάλασσα, που προστατεύει
8. σαν φρουρίου τείχος ή σαν τάφρος από το φθόνο
9. λιγότερο ευτυχισμένων τόπων — αυτό το ευλογημένο χώμα,
10. την άγια γη, ετούτο το βασίλειο, την Αγγλία, μητέρα
11. και τροφό τόσων και τόσων βασιλέων φοβερών στις μέρες τους
12. κι ονομαστών από γεννησιμιού τους, ξακουστών
13. για κατορθώματα μακριά απ’ την πατρίδα, που πράξαν
14. για την πίστη του Χριστού και για τους υψηλούς σκοπούς
15. της Ιπποσύνης, αφού μακριά στην πείσμονα Ιουδαία
16. κείται ο Ιησούς, γιος της Παρθένου — αυτήν τη χώρα
17. τόσων ψυχών αγαπημένων, χώρα λατρεμένη, ονομαστή
18. σ’ όλη τη γη για την πολλή της δόξα, τώρα την ξεπουλάνε
19. — πεθαίνω που το λέω αυτό, λιγώνομαι — σαν να ’τανε τιμάριο
20. αγρόκτημα παράμερο! Η Αγγλία, θρεμμένη με τόσους
21. θριάμβους θαλασσινούς, που οι βράχοι των ακτών της
22. αντιστέκονται στη φθονερή πολιορκία του Ποσειδώνα,
23. δέθηκε τώρα με ντροπή, μουντζούρες μελανιού
24. κι αισχρές σφραγίδες σε περγαμηνές. Η Αγγλία,
25. που ως τώρα ήξερε τους άλλους να νικά, βρίσκεται νικημένη,
26. ντροπιασμένη από τον ίδιο της τον εαυτό. Ω, να γινότανε
27. να σταματήσει αυτό το αίσχος μαζί με τη ζωή μου!
28. Πόσο ευτυχισμένος θα αισθανόμουν για το θάνατό μου!

(Ερρίκος Μπελιές)

!!! Ευχαριστώ και με το παραπάνω.