Το ζήτησε ως χάρη ή Το ζήτησε σαν χάρη;
- Thread starter colurosa
- Start date
Επίσης, σπανιότερα:
Το ζήτησε για χάρη
Το ζήτησε χάρη
Το ζήτησε για χάρη
Το ζήτησε χάρη
sarant
¥
Αν και η απορία έχει απαντηθεί, ίσως είναι δείγμα του πώς αλλάζει η γλώσσα, γιατί παλιότερα κανένα από τα δύο σκέλη του διλήμματος δεν θα ήταν πρώτο στις προτιμήσεις, τουλάχιστον σε προφορικό λόγο. Νομίζω πως οι προτάσεις του Δόκτορα θα ήταν οι αυτονόητες επιλογές.
Κι αν αντί για χάρη βάλουμε το χατίρι, νομίζω πως και σήμερα το "στο ζητάω για χατίρι" είναι απείρως φυσικότερο (εντάξει, στα δικά μου αυτιά).
Κι αν αντί για χάρη βάλουμε το χατίρι, νομίζω πως και σήμερα το "στο ζητάω για χατίρι" είναι απείρως φυσικότερο (εντάξει, στα δικά μου αυτιά).
Αν εννοείς αυτή την πρόταση:
κι επειδή αυτό που τους ζήτησε σαν χάρη αναφέρεται αμέσως πριν την εν λόγω φράση, μπορεί κάλλιστα να παραλειφθεί η αντωνυμία «το» κι έτσι θα το προτιμούσα: «τους ζήτησε σαν χάρη».
Ο πλεονασμός εδώ είναι το κόμμα μεταξύ του υποκειμένου («Το "τους το ζήτησε σαν χάρη"») και του ρήματος («είναι λάθος»). Δεν υπάρχει κανένας λόγος γι' αυτό το κόμμα, ιδίως σ' αυτή την περίπτωση όπου το υποκείμενο, όσο μεγάλο κι αν είναι, οριοθετείται οπτικά από τα εισαγωγικά. Μπορεί στον προφορικό λόγο να κάνουμε παύση σ' αυτό το σημείο (μπορεί και όχι), αλλά όπως και να 'χει, νοηματικά και γραμματικά το κόμμα δεν χρειάζεται (και το κόμμα πρέπει πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα να υπηρετεί το νόημα και δεύτερον να υπακούει στη γραμματική, όσο γίνεται πιο αντικειμενικά, γιατί αν αρχίσουμε να δηλώνουμε μ' αυτό την κάθε παύση που κάνει ο καθένας στον λόγο του υποκειμενικά, ζήτω που καήκαμε).
Περισσότερα, κυρίως στα νήματα Κόμμα πριν από ρήμα και Η σωστή χρήση του κόμματος, αλλά και παρεμπιπτόντως σε πολλά άλλα νήματα στη Λεξιλογία.
Όσο για την επανάληψη της αντωνυμίας, θα βρεις περισσότερα στο νήμα: Αντωνυμική επανάληψη (Τη γραμματική μου τη θέλω με πολλά παραδείγματα).
Και καλώς ήρθες, γιατί δεν θυμάμαι να σου το έχω πει.
Όχι, αυτό είναι απαραίτητο για να διακριθεί το παράθεμα-υποκείμενο («Να τα ανοίξετε όταν φτάσετε στο σπίτι σας») από την κυρίως πρόταση («τους ζήτησε σαν χάρη»). Αν όμως είχες εισαγωγικά στο παράθεμα —τα οποία θα το οριοθετούσαν, θα έκαναν φανερό ότι αυτά είναι τα λόγια άλλου, όπως ειπώθηκαν— αυτό το κόμμα νομίζω πως θα μπορούσε να παραλειφθεί:
«Να τα ανοίξετε όταν φτάσετε στο σπίτι σας» τους ζήτησε σαν χάρη.
«Θα μπορούσε» λέει ο Δαεμάνος. «Αν κάποιος έχει αντίρρηση, ας το πει».
Ωστόσο, προηγουμένως εννοούσα το εξής κόμμα, σ' εκείνο αναφερόταν το λογύδριο του ποστ #11:
...
Αφού μου δίνεις το ελεύθερο (ας πρόσεχες, γιατί ώρες ώρες γίνομαι πολύ ψείρας), να επισημάνω άλλο ένα αχρείαστο κόμμα ανάμεσα στο υποκείμενο και στο ρήμα του:
Αν θέλεις να δείξεις παύση σ' αυτό το σημείο, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αποσιωπητικά:
Κι εκείνα... θα κρατούσαν την υπόσχεση που της έδωσαν;
ή αν θέλεις, ακόμη και ερωτηματικό:
Κι εκείνα; Θα κρατούσαν την υπόσχεση που της έδωσαν;
Αφού μου δίνεις το ελεύθερο (ας πρόσεχες, γιατί ώρες ώρες γίνομαι πολύ ψείρας
), να επισημάνω άλλο ένα αχρείαστο κόμμα ανάμεσα στο υποκείμενο και στο ρήμα του:Αν θέλεις να δείξεις παύση σ' αυτό το σημείο, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αποσιωπητικά:
Κι εκείνα... θα κρατούσαν την υπόσχεση που της έδωσαν;
ή αν θέλεις, ακόμη και ερωτηματικό:
Κι εκείνα; Θα κρατούσαν την υπόσχεση που της έδωσαν;