Τόμας Στερνς Έλιοτ: Οι φωνές της ποίησης
Μτφρ.: Άρης Μπερλής
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Σελ.: 263. Τιμή: €16,00
Τα δοκίμια προέρχονται από τις εκδόσεις:
Selected Essays, Faber and Faber, 1932
On Poetry and Poets, Faber and Faber, 1957
To Critisize the Critic and other writings, Faber and Faber, 1965
http://www.cup.gr/ΟΙ-ΦΩΝΕΣ-ΤΗΣ-ΠΟΙΗΣΗΣ_p-279934.aspx?LangId=1
Από την παρουσίαση του βιβλίου στο lifo.gr:
Τα μοτίβα του Έλιοτ
Ο Κωστής Παπαγιώργης ανθολογεί παραγράφους του Έλιοτ περί ποίησης
Ο κομψός τόμος των δοκιμίων του (σε περισπούδαστη μετάφραση και κομψότατη έκδοση) αναφέρεται στο ζήτημα της ποίησης, είτε πρόκειται για τον ελεύθερο στίχο, τον Σαίξπηρ, το κλασικό έργο και την ελάσσονα ποίηση, είτε για τη μουσική της ποίησης, τη θρησκεία σε σχέση με τη λογοτεχνία και άλλα παράλληλα μοτίβα που αναδεικνύουν τον Έλιοτ σε έναν βαθυνούστατο -αν όχι τον κορυφαίο- κριτικό της εποχής του. Προφανώς, παρόμοια έργα δεν κρίνονται. Άρα, το μόνο που απομένει είναι να ανθολογήσουμε εδώ κι εκεί κάποιες παραγράφους που αναδεικνύουν τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα του.
Από την ανθολόγηση ξεσηκώνω μια παράγραφο:
Γίνεται, τάχα, σταυροφορία εναντίον της ομοιοκαταληξίας;
«Είναι πιθανόν η υπερβολική έκθεση στην ομοιοκαταληξία να σκλήρυνε το σύγχρονο αυτί. Η απόρριψη της ομοιοκαταληξίας δεν είναι φυγή προς την ευκολία. Αντιθέτως, επιβάλλει μια μεγαλύτερη δοκιμασία στη γλώσσα. Όταν η καθησυχαστική ηχώ της ομοιοκαταληξίας εκλείψει, η επιτυχία ή αποτυχία στην εκλογή των λέξεων γίνεται αμέσως πιο αισθητή. Όταν εκλείψει η ομοιοκαταληξία, πολλή αιθέρια μουσική ακούγεται ξαφνικά από τη λέξη, μια μουσική που ως τότε τιτίβιζε απαρατήρητη στο αναπεπταμένο πεδίο του πεζού λόγου. Και αν απαγορευτεί η ομοιοκαταληξία, πολλοί βασιλιάδες θα μείνουν χωρίς γένια» (σ. 24).
Τα υπόλοιπα στο lifo.gr:
http://www.lifo.gr/mag/columns/5637
Μτφρ.: Άρης Μπερλής
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Σελ.: 263. Τιμή: €16,00
Τα δοκίμια προέρχονται από τις εκδόσεις:
Selected Essays, Faber and Faber, 1932
On Poetry and Poets, Faber and Faber, 1957
To Critisize the Critic and other writings, Faber and Faber, 1965
http://www.cup.gr/ΟΙ-ΦΩΝΕΣ-ΤΗΣ-ΠΟΙΗΣΗΣ_p-279934.aspx?LangId=1
Από την παρουσίαση του βιβλίου στο lifo.gr:
Τα μοτίβα του Έλιοτ
Ο Κωστής Παπαγιώργης ανθολογεί παραγράφους του Έλιοτ περί ποίησης
Ο κομψός τόμος των δοκιμίων του (σε περισπούδαστη μετάφραση και κομψότατη έκδοση) αναφέρεται στο ζήτημα της ποίησης, είτε πρόκειται για τον ελεύθερο στίχο, τον Σαίξπηρ, το κλασικό έργο και την ελάσσονα ποίηση, είτε για τη μουσική της ποίησης, τη θρησκεία σε σχέση με τη λογοτεχνία και άλλα παράλληλα μοτίβα που αναδεικνύουν τον Έλιοτ σε έναν βαθυνούστατο -αν όχι τον κορυφαίο- κριτικό της εποχής του. Προφανώς, παρόμοια έργα δεν κρίνονται. Άρα, το μόνο που απομένει είναι να ανθολογήσουμε εδώ κι εκεί κάποιες παραγράφους που αναδεικνύουν τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα του.
Από την ανθολόγηση ξεσηκώνω μια παράγραφο:
Γίνεται, τάχα, σταυροφορία εναντίον της ομοιοκαταληξίας;
«Είναι πιθανόν η υπερβολική έκθεση στην ομοιοκαταληξία να σκλήρυνε το σύγχρονο αυτί. Η απόρριψη της ομοιοκαταληξίας δεν είναι φυγή προς την ευκολία. Αντιθέτως, επιβάλλει μια μεγαλύτερη δοκιμασία στη γλώσσα. Όταν η καθησυχαστική ηχώ της ομοιοκαταληξίας εκλείψει, η επιτυχία ή αποτυχία στην εκλογή των λέξεων γίνεται αμέσως πιο αισθητή. Όταν εκλείψει η ομοιοκαταληξία, πολλή αιθέρια μουσική ακούγεται ξαφνικά από τη λέξη, μια μουσική που ως τότε τιτίβιζε απαρατήρητη στο αναπεπταμένο πεδίο του πεζού λόγου. Και αν απαγορευτεί η ομοιοκαταληξία, πολλοί βασιλιάδες θα μείνουν χωρίς γένια» (σ. 24).
Τα υπόλοιπα στο lifo.gr:
http://www.lifo.gr/mag/columns/5637