field entities

Καλησπέρα! Σε κείμενο ενδοεταιρικής τιμολόγησης εταιρείας ΙΤ, έχω τον όρο "field entities"
στη φράση:

ΧΧΧ (ο όμιλος) selected the TNMM (η μέθοδος του καθαρού κέρδους συναλλαγής) as the most appropriate method to evaluate transfer prices for finished products purchased from ΧΧΧ affiliates and distributed by ΧΧΧ field entities, for the following reasons [...]

Και σε υποσημείωση δίνεται ο ορισμός των field entities:
The term "XXX Field entities" refers to XXX distributing entities/sales offices, including XXX Hellas

Άρα έχουμε ενδοομιλικές συναλλαγές μεταξύ συνδεδεμένων εταιρειών, όπου οι αγοράστριες εταιρείες που διενεργούν τη διανομή και πώληση έτοιμων προϊόντων ενεργούν υπό την ιδιότητα της field entity.

Ιδέες απόδοσης; Σας ευχαριστώ πολύ!

Το entity μπορεί να γίνει φορέας, το field πεδίο ή τομέας δραστηριότητας. Αλλά η σύναψη των δύο στα ελληνικά μου φαίνεται εντελώς ξύλινη.

Το φορέας αντικειμένου δραστηριότητας μου φαίνεται πιο νορμάλ, αλλά ενδεχομένως όχι τόσο σωστό.

Μήπως εδώ το field έχει την έννοια που έχει ο προκεχωρημένος στον στρατό;

Κι εγώ κάτι τέτοιο σκέφτηκα, Cadmian. Τώρα βέβαια, άμα το κάνουμε λιανά, οι συνδεδεμένες εταιρείες που αναφέρει είναι ουσιαστικά οι συνδεδεμένοι κατασκευαστές, οι σχεδιαστές, κτλ. Αυτοί δηλαδή που δίνουν προστιθέμενη αξία στο προϊόν. Οι field εταιρείες είναι αυτές που αναλαμβάνουν την πώληση και διανομή στις περιοχές ελέγχου τους, πχ. στην Ελλάδα. Γι' αυτό δεν ξέρω μήπως μας παίρνει να αλλάξουμε το κέντρο βάρους της απόδοσης από τη δραστηριότητα στην περιοχή και να πούμε "τοπικές συνδεδεμένες εταιρείες" (φορείς, οντότητες, ό,τι θες). Ρίσκο, βέβαια. Θα είμαστε τελείως εκτός πνεύματος;

Έντιτ: Ζαζ, τώρα το είδα το δικό σου. Κάνε ένα εξπλέιν, πλιιζ, δεν κατάλαβα ιτς!

Έγραψα κι εγώ αρχικά το τοπικός και μετά το έσβησα, διότι δεν ξέρω εάν είναι επιτρεπτή τόση απόκλιση.

Ζαζ, εννοείς μονάδες της πρώτης γραμμής, που προσπαθούν π.χ. να καθιερώσουν το εταιρικό σήμα και τα προϊόντα κ.τ.τ; Όπως λέγαμε Σαράφης στα Τρίκαλα, στην Αθήνα, τώρα και στο Παρίσι;

Δεν είναι ακριβώς σωστό το «τοπικοί» αν και το ίδιο μου ήρθε κι εμένα. Έχουμε τη σημασία:

A realm of practical, direct, or natural operation, contrasting with an office, classroom, or laboratory.
- The design needs to be field-tested before we commit to manufacture.
- Field work traditionally distinguishes true archaeologists from armchair archaeologists.
- He needs some time in the field before his judgment can be trusted.

Το «επιτόπιος» δεν είναι καλύτερο;

...
Σ' αυτά όπως ξέρεις γκριζάρω, και τα γράμματα και στα μαλλιά, γι' αυτό δεν ασχολούμαι, μην ασπρίσω εντελώς πριν την ώρα μου. Αν έγραφα το κείμενο εξαρχής και ήθελα να γίνει κατανοητό (επί ποινή ανεργίας), μπορεί να πήγαινα και προς τα εκεί.
Ορολογία στα εταιρικά; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω· υπάρχουν πιο ανώδυνοι τρόποι ν' ασπρίσω. :scared:

Σας ευχαριστώ πολύ, όλους! Δαεμάνε, ευχαριστώ για τους λίνκους! Και όπως και να 'ναι το χρωματάκι, σε διαβάζουμε με απόλαυση! :)

Δύο δυνατότητες μου έρχονται στο μυαλό:

- Ή επιτόπιες οντότητες, για να διατηρήσουμε κατιτίς από το field, να έχουμε στενή αντιστοιχία με το αγγλικό και να δικαιολογήσουμε την ύπαρξη υποσημείωσης, αφού μια τέτοια αοριστολογία προφανέστατα χρειάζεται επεξήγηση. Στην περίπτωση αυτή θα έκανα και μια ντριμπλίτσα, μιλώντας στην υποσημείωση για φορείς διανομής (είμαι άλλωστε παραδοσιακός άνθρωπος, κι όταν μιλάω για "φορέα" προτιμάω να διευκρινίζεται αμέσως τι "φέρει" ο λεγάμενος).

- Ή οντότητες (ή φορείς) τελικής (ή λιανικής) διανομής. Η "λιανική διανομή" είναι υπαρκτή, η "τελική διανομή" (μάλλον ανύπαρκτη, αλλά της δίνει υπόσταση η προτίμησή μου και μη γελάτε παρακαλώ) είναι λιγότερο περιοριστική. Παρά τη δυνατότητα να επαναλάβουμε την προαναφερθείσα ντρίμπλα, ομολογώ ότι καταντάει λίγο ταυτολογικούλι σε σχέση με την υποσημείωση, αλλά αυτό δεν με πολυχαλάει.

Και ναι, έχει δίκιο ο Ζάζουλας. Νοηματικά πρόκειται για τα προκεχωρημένα φυλάκια της εταιρείας, εκείνα που έρχονται σε επαφή με τον εχθρό με το θύμα με τον καταναλωτή των προϊόντων της. Τα πιο downstream. Εκείνα που βρίσκονται στο τελικό στάδιο της δραστηριότητάς της.

Το τι έχει να ακούσει την Παρασκευή αυτό το κορίτσι δεν περιγράφεται. Εντάξει, την αγαπάμε, αλλά πόσο πια πρέπει να παιδευόμαστε γι' αυτή μας την αδυναμία;

Χίλια ευχαριστώ, Θέμη! Ε, αφού το ξέρεις ότι κι εμείς σ' αγαπάμε!