Καλημέρα,
Σύμφωνα με το ΛΚΝ, γλυκάδι λέμε 1. (λαϊκότρ.) το ξίδι. 2. (συνήθ. πληθ.) σε σφάγια, διάφορους αδένες και κυρίως τους αδένες του παγκρέατος και του λαιμού.. Το ΛΝΕΓ είναι ακόμη πιο βουκολικό στη δεύτερη σημασία: γλυκάδια (τα) οι εσωτερικοί αδένες που έχουν τα αρνάκια και τα μοσχαράκια γάλακτος στον λαιμό και τα οποία μαγειρεμένα θεωρούνται εξαιρετικός μεζές ή ορεκτικό: έβρεχε πάντα με ούζο τα ~ || τηγάνισε μερικά ~ για μεζέ.
Στο σημερινό του άρθρο, στο protagon, o Οδυσσέας Ιωάννου χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη με τρόπο που δεν καταλαβαίνω. Ορίστε το κρίσιμο απόσπασμα:
Εσείς πώς καταλαβαίνετε εδώ τη χρήση της λέξης;
Σύμφωνα με το ΛΚΝ, γλυκάδι λέμε 1. (λαϊκότρ.) το ξίδι. 2. (συνήθ. πληθ.) σε σφάγια, διάφορους αδένες και κυρίως τους αδένες του παγκρέατος και του λαιμού.. Το ΛΝΕΓ είναι ακόμη πιο βουκολικό στη δεύτερη σημασία: γλυκάδια (τα) οι εσωτερικοί αδένες που έχουν τα αρνάκια και τα μοσχαράκια γάλακτος στον λαιμό και τα οποία μαγειρεμένα θεωρούνται εξαιρετικός μεζές ή ορεκτικό: έβρεχε πάντα με ούζο τα ~ || τηγάνισε μερικά ~ για μεζέ.
Στο σημερινό του άρθρο, στο protagon, o Οδυσσέας Ιωάννου χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη με τρόπο που δεν καταλαβαίνω. Ορίστε το κρίσιμο απόσπασμα:
[...]Και στην αμέσως επόμενή σου φράση με κατακεραυνώνεις κατηγορώντας με για διχαστικές νοοτροπίες σε εποχές που πρέπει να είμαστε όλοι μαζί! Όλοι μαζί; Όλοι αγαπημένοι; Όλοι χέρι χέρι; Ε, μωρέ, τώρα ποιος είναι ο αιθεροβάμων και ο συναισθηματικός; Συμφωνώ πως έχουμε πόλεμο. Και χρειάζονται συσπειρώσεις. Μόνο που εσύ πιστεύεις πως το δικό μας χαράκωμα πρέπει να περιλαμβάνει όλους όσους μιλάνε ελληνικά. Εθνική μάχη. Εκεί, νομίζω πως τα χαλάμε. Το ποιοί μιλάμε την ίδια γλώσσα είναι εντελώς τυχαίο γεγονός. Αν οι γονείς σου σε είχαν “συλλάβει” στα Τίρανα, θα είχες λιγότερη μούρη και πόζα τώρα. Μην υπερηφανεύεσαι για κάτι που δεν είχες καμμία συμμετοχή… Το γεγονός πως γεννήθηκα εδώ με “τιμάει” με την υποχρέωση να υπερασπιστώ αυτόν τον τόπο και τις κατακτήσεις του και να τις παραδόσω ακέραιες στους επόμενους. Μην “μείνουν” στα δικά μου χέρια. Τους μεγάλους ποιητές, την μεγάλη τέχνη, την σκέψη, τον καθημερινό πολιτισμό, ακόμη και τα πάρκα και τα κτήρια.
Και αν μπορέσω να προσθέσω και άλλα, δικά μου γλυκάδια σε αυτήν την κληρονομιά. Το ότι μου έλαχε να γεννηθώ σε αυτήν την γωνιά της γης και να υπερασπιστώ τον Καβάφη, τον Ρίτσο τον Αριστοτέλη και τον Τσιτσάνη δεν με ταυτίζει αυτόματα με τον Καβάφη, τον Ρίτσο, τον Αριστοτέλη και τον Τσιτσάνη. Δεν είναι θέμα γονιδίων. Ένας τυχαίος, περαστικός φύλακας είμαι. Όμως από ότι φαίνεται δεν έχουμε τις ίδιες προτεραιότητες όσοι μιλάμε ελληνικά. Μην μου ζητάς φίλε μου να ορίσω το “εθνικό” όπως το ορίζεις εσύ. Μην μου ζητάς δήθεν ενωτική συμπεριφορά αθροίζοντάς με στους μακελάρηδες της ψυχής μας. Δεν θα είμαστε μαζί. Αλλά θα συνεχίσω να ονειρεύομαι πως αγκαλιαζόμαστε και όλα θα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα…
Και αν μπορέσω να προσθέσω και άλλα, δικά μου γλυκάδια σε αυτήν την κληρονομιά. Το ότι μου έλαχε να γεννηθώ σε αυτήν την γωνιά της γης και να υπερασπιστώ τον Καβάφη, τον Ρίτσο τον Αριστοτέλη και τον Τσιτσάνη δεν με ταυτίζει αυτόματα με τον Καβάφη, τον Ρίτσο, τον Αριστοτέλη και τον Τσιτσάνη. Δεν είναι θέμα γονιδίων. Ένας τυχαίος, περαστικός φύλακας είμαι. Όμως από ότι φαίνεται δεν έχουμε τις ίδιες προτεραιότητες όσοι μιλάμε ελληνικά. Μην μου ζητάς φίλε μου να ορίσω το “εθνικό” όπως το ορίζεις εσύ. Μην μου ζητάς δήθεν ενωτική συμπεριφορά αθροίζοντάς με στους μακελάρηδες της ψυχής μας. Δεν θα είμαστε μαζί. Αλλά θα συνεχίσω να ονειρεύομαι πως αγκαλιαζόμαστε και όλα θα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα…
Εσείς πώς καταλαβαίνετε εδώ τη χρήση της λέξης;
